Η Πέννυ είναι μια επαγγελματίας αρχιτέκτων, σύγχρονη δημιουργός και αεικίνητη μαμά, που δεν κάθεται ήσυχα ποτέ. Τέτοιοι είναι οι δημιουργικοί άνθρωποι εξάλλου. Κάνουν πολλά και λένε λίγα. Τους διακρίνεις από την εγρήγορση που τους χαρακτηρίζει. Οι κουβέντες τους είναι μετρημένες, αλλά πάντα ταξιδιάρικες. Ονειρεύονται τα “θα” και ερωτεύονται τα “μπορεί”. Όταν τα “θα” τους γίνονται πράξεις, σου προκαλούν θαυμασμό και τότε θέλεις να τους ρωτήσεις και να μάθεις “πώς”. Πώς κάνανε το χόμπι τους δουλειά!
Η ιστορία μιας μαμάς που έγινε blogger…
Το νήμα της ιστορίας ξεκινά 3 χρόνια πριν και με βρίσκει σε ένα καινούριο κεφάλαιο της τότε ζωής μου, με εμένα μαμά δύο μικρών και πλήρη καθηκόντων στην καθημερινότητά μου. Ο χρόνος είχε διασταλεί κάπως μαγικά και με είχε αφήσει με ανεκμετάλλευτα κενά (μικρά μεν, υπαρκτά δε) και μια ανάγκη να τα γεμίσω δημιουργικά με πράγματα που με ευχαριστούσαν, διαφορετικά από αυτά που μου επέβαλλε ο καινούριος μου ρόλος ως μη εργαζόμενης τότε μαμάς.
Δοκίμασα διάφορες εναλλακτικές, από DIY projects μέχρι origami (!), αλλά το πλέξιμο μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή. Και παρ’ όλο που η δημιουργική βαρύτητα οτιδήποτε χειροποίητου με κερδίζει αξιωματικά, βρήκα πως το νήμα και η δυναμική του είχαν επιπλέον και κάτι το εξαιρετικά αγχολυτικό, ως ένα είδος διαλογισμού ας πούμε, που με βοηθούσε πολύ στην πνευματική συγκέντρωση και τη χαλάρωση από οτιδήποτε μπορεί να με απασχολούσε. Η ρυθμική επαναληπτικότητα της κίνησης, το τελικό αποτέλεσμα και αυτή η αίσθηση εκπλήρωσης του να φτιάχνεις κάτι με τα ίδια σου τα χέρια, ήταν για μένα καταλυτικά εκείνη τη στιγμή.
Εκείνα τα Χριστούγεννα οι φίλες και συγγενείς έλαβαν τις πρώτες μου προσπάθειες στο πλεκτό κόσμημα ως δώρα (ας μου συγχωρήσουν την τότε απειρία μου…) και οι φίλοι αδικήθηκαν εμφανώς, καθώς τα πλεκτά παπιγιόν και οι slim πλεκτές γραβάτες δεν ήταν ακόμα στα πλάνα μου!
Και κάπως έτσι αφελώς, και διστακτικά στην αρχή, ξεκίνησε η αγάπη μου για το πλέξιμο, που οδήγησε αρχικά στη δημιουργία πλεκτών κοσμημάτων, στο στήσιμο του μαγαζιού μου στο etsy και στη συμμετοχή μου σε κάποιες τοπικές εκθέσεις.
Μια ηλεκτρονική πλατφόρμα δημιουργίας!
Πέρα όμως από το δημιουργικό και εμπορικό κομμάτι άρχισε να με ενδιαφέρει και το πως θα μπορούσα να επικοινωνήσω την αγάπη μου για το νήμα και σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Έψαχνα μια ιδέα που θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός πιο ευρύ κοινού που δεν θα το απασχολούσε αποκλειστικά το κόσμημα και η προβολή μόνο των δικών μου δημιουργιών, αλλά και κάτι παραπάνω. Δεν ξέρω ακριβώς τι αναζητούσα εκείνη τη στιγμή ή αν κατάφερα να το πετύχω ως ένα βαθμό μέχρι τώρα, αλλά νομίζω ότι ήταν κάτι ανάμεσα στο κάνοντας το πλέξιμο ξανά cool και στο να προτείνω κάτι το φρέσκο και διαφορετικό σε σχέση με τα blog που αφορούσαν τις δημιουργίες με νήμα.
Η απάντηση σε όλες αυτές τις αναζητήσεις ήρθε μέσα από το προσωπικό μου ιστολόγιο-blog Wearitcrochet. Ψάχνοντας λίγο τα ιστολόγια με θεματικές το νήμα και το πλέξιμο, συνειδητοποίησα πως η πλειονότητα είχε ως αντικείμενό κυρίως τη σύσταση νέων patterns ή προτάσεις για νήματα, αφήνοντας ένα κενό σε ότι αφορά τις ανεξάντλητες δυνατότητες και εφαρμογές της έννοιας του “πλεκτού” σε διάφορα πεδία, που μου αποκαλύπτονταν με τη συνεχή αναζήτηση.
Το Wearitcrochet στήθηκε ως μία πλατφόρμα επικοινωνίας και εν δυνάμει ανταλλαγής ιδεών με αφορμή αυτές τις δημιουργίες. Το εύρος της κλίμακας των εφαρμογών του “πλεκτού”, από ένα κόσμημα μέχρι ένα έργο τέχνης και μια αρχιτεκτονική εγκατάσταση ή performance με βάση το νήμα, ήταν σχεδόν ανεξάντλητο και κάτι που δεν το είχα συνειδητοποιήσει στο μέγεθός του μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ανακάλυψα πολύ αξιόλογα δείγματα χειροποίητων δημιουργιών και με μεγάλο ενθουσιασμό άρχισα να τα μοιράζομαι μέσα από τη σελίδα μου. Fibre artists, interior designers, αρχιτέκτονες, εικαστικοί, σχεδιαστές κοσμημάτων και άνθρωποι της μόδας που έχουν αγαπήσει το “πλεκτό” και το έχουν εντάξει σε συνδυασμό με νέα υλικά, τεχνικές και εφαρμογές στη δουλειά τους, αποτελούσαν πλέον την ουσία και τον κορμό της θεματικής μου.
Θα ήθελα…
Ακολουθώντας αυτές τις ιστορίες στο χειροποίητο κόσμημα, τη μόδα, την τέχνη και το interior design, θα ήθελα πολύ να δω το το στερεοτυπικό πρότυπο που θέλει το πλέξιμο συνδεδεμένο με μια παλιομοδίτικη εικόνα να αλλάζει και να το δω περισσότερο σαν ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια δημιουργών διαφόρων πεδίων και συνδετικό ιστό μεταξύ γενεών. Και φυσικά να συνεισφέρω όσο μπορώ στη διεύρυνση της κοινότητας ανθρώπων που αγαπούν την ιδέα του χειροποίητου, και δη τις ιδιότητες του νήματος, είτε σε επίπεδο χόμπι είτε σε επαγγελματική βάση.
BIO
Η Πέννυ Χωραφά σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ και εργάζεται ως αρχιτέκτονας από το 2002. Έχει λάβει μέρος σε διαγωνισμούς και ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας και αρχιτεκτονικής. Αγαπά τα ταξίδια, τον χορό, το διάβασμα και τους δημιουργικούς ανθρώπους και καταστάσεις. Αρθρογραφεί στο προσωπικό της ιστολόγιο Wearitcrochet με θέματα τις εφαρμογές του “πλεκτού” στην τέχνη, το interior design, τη μόδα και το σχεδιασμό κοσμημάτων, ενώ παράλληλα δουλεύει τις δημιουργίες της στο πεδίο του πλεκτού κοσμήματος. Από το 2011 προσπαθεί να συνδυάσει όλους τους παραπάνω ρόλους με αυτόν της μητέρας!
