Μέσα σε μια συλλογή 27 διηγημάτων κατάφερε να κλείσει ολοκληρη τη ζωή στην περιπλοκότητα, τις αντιφάσεις, τις αγωνίες και τη ματαιότητά της. Μέσα στο 2017 ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης μας χάρισε ένα σπουδαίο βιβλίο.
Εξώφυλλο μαύρο, λιτό, λιτός και ο τίτλος “Ντεπό” που μας πηγαίνει στην ομώνυμη γειτονιά της Θεσσαλονίκης αλλά και στις αποθήκες της ανθρώπινης συνθήκης. Ο Σκαμπαρδώνης σκάβει βαθιά σε αυτά που μάθαμε να ορίζουμε ως ανθρώπινα και φέρνει στην επιφάνεια σκοτεινούς θησαυρούς και αμφίσημες αλήθειες, χρησιμοποιώντας μια έξοχη γλώσσα κοφτή και κοφτερή, άλλοτε υπαινκτική και άλλοτε κρυστάλλινη μέσα στην οποία μπορεί κανείς να κοιτάξει σε βάθος όλες της τις δυνατότητες.
Οι ήρωες των ιστοριών του “Ντεπό” μας είναι οικείοι. Τους βλέπουμε δίπλα μας, ακόμη και μέσα μας, μας κάνουν να νιώθουμε άνετα και άβολα το ίδιο λεπτό. Είναι φτιαγμένοι από υλικά ατόφιας ζωής ωστόσο μετουσιώνονται μέσα στο κείμενο σε κάτι πιο σύνθετο, ευρύ και οικουμενικό με τον τρόπο με τον οποίο μόνο η καλή λογοτεχνία μπορεί να επιτύχει.
Ο ίδιος ο συγγραφέας επικαλείται ένα ποιήμα του Σαραντάρη για να τους περιγράψει ως ήρωες “της ακριβής ρέμβης” ενώ τους συναντάμε στα αρωματοπωλεία των αεροδρομίων, στα χιόνια του 1948, τη στιγμή που πίνουν κρασόνερα γεμάτα μεθυσμένες πέστροφες και συνομιλούν με αγρίμια.
Οι μεταμορφώσεις της γλώσσας, του ύφους, ακόμη και του ίδιου του θέματος διαμορφώνουν χώρους απρόβλεπτους, κάθε διήγημα είναι και ένας τέτοιος χώρος όπου ο αναγνώστης μπορεί να κατέβει στα υπόγεια συναντώντας τις μύχιες σκέψεις του.
Έχοντας διαγράψει τη δική του πορεία στα ελληνικά γράμματα, με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, έχοντας από την αρχή αυτής της δημιουργικής πορείας δώσει το στίγμα του ως διηγηματογράφος, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης με το “Ντεπό” επιβεβαιώνει ότι είναι στη χώρα μας ο μαέστρος της μικρής φόρμας.
Γράφει η Έυη Καρκίτη
Γιώργος Σκαρμπαδώνης
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Ντεπό
σελ: 213
εκδόσεις: Πάτάκη
