Στην πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Χα!», η δημιουργός Νίκη Ροδοπούλου πλάθει ένα ανατρεπτικό σύμπαν λέξεων και εικόνων και μας προσκαλεί να το γνωρίσουμε από κοντά. Συνδυάζοντας μοντέρνα σκέψη, μεταϊστορική αφήγηση και υψηλό γλωσσικό επίπεδο, η αντισυμβατική αυτή ποιήτρια επιδιώκει να σπείρει την αμφιβολία στο μυαλό των αναγνωστών της και να μοιραστεί μαζί τους το διαχρονικό της ενδιαφέρον για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Το «Χα!» είναι η πρώτη σας συλλογή και περιλαμβάνει 45 ποιητικές δημιουργίες. Ποιο ήταν το κριτήριο με βάση το οποίο επιλέξατε να τις εντάξετε σε αυτή την ανθολογία;
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε αρκετό υλικό, η επιλογή ωστόσο δεν θα έλεγα ότι ήταν μία δύσκολη αλλά περισσότερο μία ενδιαφέρουσα διαδικασία καθώς έβαλα τον εαυτό μου να ξαναδεί τα ποιήματα από διαφορετικές οπτικές. Τα βασικά κριτήρια ήταν δύο. Επέλεξα αυτά που κατ’ αρχήν θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες καθώς υπάρχουν κι άλλα που προς το παρόν επιλέγω να κρατήσω για τον εαυτό μου και μόνο. Το δεύτερο κριτήριο ήταν να μιλούν λίγο πολύ για έναν «ίδιο κόσμο» μέσα στον οποίο κινείται και αναζητά απαντήσεις ο άνθρωπος για τον οποίο μιλώ στα ποιήματα μου. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν είναι τυχαία και η σειρά που έχουν μπει τα ποιήματα και ότι θα πρότεινα στους αναγνώστες να τα διαβάσουν με τη σειρά που είναι στο βιβλίο. Φανταστείτε ότι ακούτε μία μουσική δημιουργία. Πόσο διαφορετική θα είναι αν ακούσετε πρώτα τη μέση, μετά την αρχή και μετά το τέλος και πόσο διαφορετική αν την ακούσετε από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωσή της.
Ποιο θα λέγατε ότι είναι το ποιητικό στιλ που χαρακτηρίζει τη συλλογή;
Θα προτιμούσα να μην κατηγοριοποιήσω την ποίησή μου σε ένα στιλ, όπως γενικά δεν μου αρέσει να βάζω τα πράγματα σε κατηγορίες. Σίγουρα δεν είναι η παραδοσιακή ποίηση με την ομοιοκαταληξία, τον έντονο λυρισμό κ.ο.κ. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εντάσσεται σε ένα πιο μοντέρνο πλαίσιο ή σ’ ένα εξωγήινο στιλ, αν θέλετε, καθώς ως «εξωγήινη» πλέον συνηθίζουν να με αποκαλούν αστειευόμενοι αρκετοί φίλοι που διάβασαν το βιβλίο.
Ο τίτλος «Χα!» από πού προέκυψε;
Το «Χα!» είναι ο τίτλος ενός ποιήματος του βιβλίου. Αυτό το «Χα!» είναι το επιφώνημα του γέλιου, ενός γέλιου περιπαικτικού, λίγο ειρωνικού, θα μπορούσαμε να πούμε. Όπως λέω και στο ποίημα μου, το οποίο το έχω σκοπίμως και προς το τέλος του βιβλίου «…Εγώ αυτήν την πρόταση ήρθα να κάνω γιατί είμαι ένας εξωγήινος και σας ξεγέλασα, Χα!….» σαν να λέω στους αναγνώστες κατά κάποιον τρόπο όλα αυτά που σας είπα μέχρι τώρα, μην είστε και σίγουροι ότι είναι αλήθεια… αναρωτηθείτε! Κατά κάποιον τρόπο επιδιώκω να πυροδοτήσω την κριτική τους σκέψη, να μην είναι απλοί παρατηρητές, αλλά ερευνητές, να τους παροτρύνω να αμφιβάλλουν και να αναζητούν…
Η έννοια του ανθρώπου πώς υπάρχει στην ποιητική σας σκέψη;
Η έννοια του ανθρώπου κατέχει κεντρικό ρόλο στην ποίηση μου σκέψη. Και ακριβώς με αυτήν την στάση που περιέγραψα στο προηγούμενο ερώτημά σας στέκεται απέναντι στον κόσμο. Είναι ο άνθρωπος που θέτει όλα τα φιλοσοφικά και υπαρξιακά ερωτήματα, έρχεται αντιμέτωπος με ανατροπές βεβαιοτήτων, άλλες φορές επαναστατεί, άλλες φορές παρασύρεται στο σκοτάδι αλλά πάντα αναζητά και είναι συνέχεια εν κινήσει (όπως τα πάντα άλλωστε). Στο τελευταίο ποίημα του βιβλίου το «Παιχνίδι του Κόσμου» μιλάω ξεκάθαρα γι’ αυτόν τον άνθρωπο που είναι ταυτόχρονα παίκτης, παίγνιο και εμπαιγμένος στο παιχνίδι του κόσμου.
Γεννηθήκατε και ζείτε στη Θεσσαλονίκη. Ποια ήταν η επιρροή που άσκησε η πόλη στα ποιήματά σας;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει αυτή η επιρροή σε κάποια από τα ποιήματά μου. Η Θεσσαλονίκη έχει πολλά πράγματα που αγαπώ αλλά και πολλά πράγματα που με ενοχλούν. Ωστόσο, όσον αφορά σε αυτά που με αγανακτούν δεν θα έλεγα ότι είναι συγκεκριμένα πράγματα που συμβαίνουν μόνο στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Με αφορμή όμως αυτά που ζω εδώ προσπαθώ να μιλήσω (κυρίως σε κάποια ανέκδοτα ποιήματα) για πράγματα που συμβαίνουν σε όλη την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά υπερτερούν αυτά που αγαπώ σε αυτήν την πόλη. Σε αρκετά ποιήματά μου υπάρχουν αναφορές σε όμορφες στιγμές και εικόνες που μου έχει δώσει η Θεσσαλονίκη. Κάποιες εικόνες έντονες που έγιναν και αφορμή για την συγγραφή κάποιων ποιημάτων.
Συνέντευξη στη Λία Κατσανά
