Ο Γιάννης Κότσιρας δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι εκείνος ο καλλιτέχνης που επί σκηνής μας ανατριχιάζει, που από τα ραδιόφωνα μας ταξιδεύει, που εδώ και χρόνια έχει χαράξει πορεία και κατευθύνεται στην καρδιά μας. Το συναίσθημα στα τραγούδια του είναι ατόφιο και ρέει άφθονο… έτσι ακριβώς όπως ο ίδιος το αισθάνεται.
Με αφορμή την εμφάνισή του στο Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών, την ερχόμενη Τρίτη 27 Ιουνίου, ανοίγει το παράθυρο στο praximag και με καλοκαιρινή διάθεση μοιράζεται συναισθήματα, σκέψεις και σχέδια.
Μιλάει για την μουσική που για τον ίδιο είναι σαν το οξυγόνο, για τις συνεργασίες και την αξία που έχουν μέσα στον χρόνο, για τον «Σασμό», για την καλοκαιρινή περιοδεία, τη στάση στη Θεσσαλονίκη και το κοινό εδώ, για τις συνοδοιπόρους του στην σκηνή Μυρτώ Βασιλείου και Δήμητρα Μπουλούζου, για τους δίσκους που έρχονται, για το πρωτόγνωρο που κρύβει η εποχή μας.
Πώς είναι να κυλάει μέσα στο αίμα σας η μουσική και να ξέρετε πως ο κόσμος λατρεύει αυτό που δημιουργείτε;
Το ότι κυλάει όπως λέτε η μουσική μέσα στο αίμα μου, δεν είναι κάτι που το νιώθεις ή κάτι που το αισθάνεται κανείς. Απλά συμβαίνει. Είναι σαν να σας ρωτώ πως αισθάνεστε που ανασαίνετε. Δεν έχει κάποια απάντηση. Απλά συμβαίνει. Το διαφορετικό είναι πως αν μου στερήσει κάποιος την μουσική, όπως συνέβη επί την περίοδο των lockdown είναι σαν να μου στερεί ταυτόχρονα και το οξυγόνο. Από την άλλη, η αγάπη του κόσμου δεν είναι ποτέ κάτι δεδομένο. Υπάρχουν περίοδοι που ο κόσμος λατρεύει την δουλειά μου και άλλες που απλά την παρακολουθεί. Η σχέση αυτή θέλει δουλειά. Συνεχή. Όπως είναι και οι ερωτικές σχέσεις. Όταν πάψεις να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν, παύει να υφίσταται.
Από το «κατάστρωμα» του χειμώνα… στην «πλώρη» του καλοκαιριού. Ποσό καταλυτικές είναι οι όμορφες συνεργασίες για σας και τι πήρατε φέτος από την μουσικο-θεατρική παράσταση;
Προσωπικά είμαι από εκείνες τις περιπτώσεις που δεν αντέχω την επανάληψη. Την μανιέρα. Θέλω συνεχώς να προτείνω και να δοκιμάζω καινούρια πράγματα. Και φυσικά οι συνεργασίες για εμένα είναι η ανάσα μου. Μέσα από αυτές αισθάνομαι πως ανακαλύπτω νέες πτυχές στα ήδη υπάρχοντα και νέες σχέσεις στις ήδη υπάρχουσες φιλίες.
Συνδεθήκατε πολύ στενά με τον «Σασμό», μέσα από τραγούδια που πραγματικά συγκίνησαν το κοινό. Είναι για σας η τηλεόραση ένας τόπος οικείος, ένας τόπος που μπορείτε να ακουμπήσετε την τέχνη σας;
Ποτέ η τηλεόραση δεν ήταν για μένα ένας οικείος χώρος. Η συνολική αισθητική της Ελληνικής τηλεόρασης είναι σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο και γι’ αυτό με αφήνει παγερά αδιάφορο. Όμως οι εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν. Η ελληνική μυθοπλασία που επανήλθε στις τηλεοπτικές παραγωγές, έφτιαξε ένα καινούριο παράθυρο. Έγινε ένας δούρειος ίππος που μέσω αυτής ξαναμπήκε στα σπίτια ένα είδος μουσικής που είχε αποκλειστεί από τα τηλεοπτικά δεδομένα. Σε αυτήν λοιπόν την τηλεόραση, βρήκα και εγώ θέση.
Πώς προετοιμάζεστε για τη συναυλία στο Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών και με τι διάθεση μπήκατε στην καλοκαιρινή σας περιοδεία;
Το Θέατρο της Μονής Λαζαριστών ήταν πάντα ένας ιδιαίτερα φιλόξενος χώρος. Το φεστιβάλ πάντα είχε τις πόρτες του ανοιχτές σε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Φέτος μάλιστα κάνει μια πολύ δυναμική νέα επαναπροσέγγιση στις εκδηλώσεις του και χαίρομαι που βρίσκομαι και εγώ μέσα σε αυτές. Ελπίζω να γίνει μια ακόμη εξαιρετική συναυλία, όπως άλλωστε συνηθίζω να κάνω σε αυτόν τον χώρο.
Οι περιοδείες είναι ένας μικρός απολογισμός για όσα έγιναν; Γυρνάτε τον χρόνο πίσω μαζί με τις επιλογές παλαιότερων τραγουδιών; Θυμάστε; Κάνετε αυτοκριτική;
Για μένα οι περιοδείες δεν ενέχουν κανενός είδους απολογισμό. Είναι η χαρά της επανασύστασης. Κάθε χρόνο, ξανασυστήνομαι στους φίλους μου σε όλη την Ελλάδα και ξαναθυμόμαστε τους λόγους που αγαπηθήκαμε, που δεν είναι τίποτε άλλο από τα τραγούδια μας. Κάθε καλοκαίρι θέλω να προσφέρω μια σταθερά. Αυτήν που λέει πως αν πάω στην συναυλία του Κότσιρα είναι δεδομένο ότι θα περάσω καλά. Αυτό πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο. Θέλει συνεχή δουλειά. Όσο για την αυτοκριτική, αυτή δεν χρειάζεται να είμαι σε περιοδεία. Αυτή συμβαίνει καθημερινά και είναι και εξαιρετικά αυστηρή.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που σας άφησε σημάδια αγάπης; Πως έχετε βιώσει το κοινό εδώ;
Η Θεσσαλονίκη είναι μια ανοιχτή αγκαλιά. Όταν ανεβαίνω νιώθω αυτό το περίεργο οικείο συναίσθημα ασφάλειας του ό,τι και να συμβεί θα περάσω καλά. Χωρίς να κατάγομαι από την πόλη ή να έχω κάποια άλλη σχέση, νιώθω πως ένα κομμάτι μου πάντα ανήκει εκεί. Και όσο για το κοινό; Είναι ότι ακριβώς είναι και η ίδια η πόλη. Έντονο, αυστηρό και ερωτικό.
Με ποιες λέξεις από κάτι δικό σας θα περιγράφατε την πορεία σας ολόκληρη;
«Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ, σ’ έναν παράδεισο που μ’ έδιωξε και νά ’μαι. Βρίσκομαι, χάνομαι, απελπίζομαι, επιζώ κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι.»
Μυρτώ Βασιλείου και Δήμητρα Μπουλούζου. Τι σας εμπνέει από εκείνες και τι είναι αυτό που τους διδάσκετε επί σκηνής, αλλά εκτός αυτής;
Είναι δύο σπουδαίες τραγουδίστριες. Μεγάλες φωνές και οι δύο. Δύο διαφορετικές σχολές. Η Δήμητρα Μπουλούζου έχει στο αίμα της το λαϊκό τραγούδι. Η Μυρτώ Βασιλείου από την άλλη είναι μια κατά βάση λυρική φωνή με εξαιρετικές δυνατότητες. Δεν είμαι δάσκαλος. Δεν πιστεύω στους δασκάλους. Πιστεύω στους μαθητές. Όποιος θέλει να μάθει ανιχνεύει την γνώση μόνος του. Έτσι έκανα κι εγώ. Παρατηρώ, προβληματίζομαι και παραδειγματίζομαι. Κάτω από την σκηνή περισσότερο μαθητής είμαι παρά δάσκαλος. Μαθαίνω τον τρόπο σκέψης της νέας αυτής γενιάς.
Τι περιμένουμε από τον Γιάννη Κότσιρα από δω και πέρα; Είστε άνθρωπος που κάνει σχέδια ή προτιμάτε να αρπάζετε τις ευκαιρίες που χτυπούν την πόρτα σας;
Προτιμώ να τα κάνω και τα δύο. Φυσικά και κάνω σχέδια. Έχω λοιπόν δύο άλμπουμ στα σκαριά. Ένα με πρωτότυπη μουσική του Μανόλη Ανδρουλιδάκη, σε ανέκδοτους στίχους ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες στιχουργούς και ο άλλος είναι με διασκευές τραγουδιών μεγάλων συνθετών. Επίσης η συνεργασία μου με τον Νίκο Τερζή συνεχίζεται και για τον «Σασμό» αλλά και γενικότερα. Υπάρχουν πολλά και ενδιαφέροντα που έρχονται.
Η μουσική που υπηρετείτε… είναι ικανή να αφυπνίσει την κοινωνία σε μια εποχή όπως αυτή που διανύουμε;
Η εποχή που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Το ίδιο και η κοινωνία. Δεν έχει ούτε την κοινωνική δομή του παρελθόντος, αλλά ούτε την ιδεολογική βάση που είχε κάποτε. Είναι εντελώς άγνωστο το τοπίο που κινούμαστε. Οπότε δεν μπορώ να σας πω εάν η μουσική μου είναι ικανή να αφυπνίσει. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι θα κάνω αυτό που έκανα πάντα. Θα συνεχίσω να προσπαθώ.
Info:
Γιάννης Κότσιρας Live
ΤΡΙΤΗ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ
Έναρξη στις 21:30
Μαζί του η Μυρτώ Βασιλείου και η Δήμητρα Μπουλούζου
Συνέντευξη στην Ελένη Σκάρπου
