Μια μικρή κοινωνία, ένα θύμα με σκοτεινό παρελθόν, ανομολόγητα πάθη, μυστικές ερωτικές σχέσεις, μυστικά και ψέματα, μυστικά γενικώς. Με ένα τέτοιο υλικό η Τατιάνα Αβέρωφ θα μπορούσε να γράψει ένα ερεβώδες ψυχολογικό θρίλερ, εάν πίστευε βέβαια στη δύναμη αυτού του είδους. Έχω όμως την εντύπωση πως δεν την πιστεύει και έτσι προτίμησε να κινηθεί σε χώρους περισσότερο οικείους, διαμορφώνοντας τα ψυχολογικά πορτρέτα των χαρακτήρων της, σκαρώνοντας παράλληλα μια συμπαθητική και σχεδόν ανάλαφρη αστυνομική ιστορία που μπορείς να διαβάσεις ξεκούραστα ένα Σαββατοκύριακο στο σπίτι.
Η Τατιάνα Αβέρωφ, με αγγλική παιδεία, σπουδές ψυχολογίας στην Αθήνα και το Λονδίνο, διευθύντρια στη σημαντική πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, κέρδισε την προσοχή του κοινού το 2000 με το μυθιστόρημα “Το ξέφωτο” που μας μεταφέρει στο Μέτσοβο του 19ου αιώνα. Το “δέκα ζωές σε μία” ήταν από τα βιβλία εκείνα που την παίδεψαν περισσότερο καθώς βασίζονταν σε ένα θερμό υλικό, τη ζωή του πατέρα της, Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα που πρωταγωνίστησε πολλά χρόνια στη δημόσια ζωή. Ζει στο Μέτσοβο από παιδί. Δεν αποκλείεται μάλιστα να ήταν για αυτήν ο Παράδεισος με την οργιαστική φύση του να εισβάλλει και στις σελίδες του πρόσφατου μυθιστορήματος της. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή μας ρώτησα τη συγγραφέα για το πώς αποφάσισε να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Απάντησε πως μια μέρα περπατώντας στο Μέτσοβο έπιασε τον εαυτό της να σκέφτεται “εδώ βρέθηκε το πτώμα” και λίγο καιρό αργότερα είχε ολόκληρο το βιβλίο στο μυαλό της, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η Τατιάνα Αβέρωφ σέβεται τους κώδικες του αστυνομικού, δεν τεντώνει ωστόσο την ένταση, δεν πάει το δράμα στα άκρα, χαμηλώνει τους τόνους, βάζει χιούμορ και πασπαλίζει με μια διακριτική δόση ρομάντζου. Η συνθήκη της μικρής κοινωνίας ως πεδίο μελέτης της μεγάλης εικόνας, ανεπαίσθητες νύξεις για την κρίση που μαστίζει τόπους κι ανθρώπους, κοσμικοί και ρασοφόροι, αστυνομικοί και χωρικοί, σκότος και φως πάνε μαζί ως το φινάλε με την αλήθεια να θριαμβεύει, συνθήκη που σε κάθε αστυνομικό μυθιστόρημα αντιπροσωπεύει το ”καλό”. Πρόκειται όμως για ένα ”καλό” τρωτό, ευάλωτο και με κενά, ακριβώς όπως είναι και οι άνθρωποι.
Τατιάνα Αβέρωφ
Έγκλημα στον Παράσειδο
σελ. 268
εκδ. Μεταίχμιο.
Tατιάνα Αβέρωφ
Γράφει η Έυη Καρκίτη
