Οι Electro Vampires ηχογραφούν το δεύτερο δίσκο τους στο Magnanimous Recording Studio. Εκεί τους επισκέφτηκα για να μιλήσουμε γι’ αυτόν (και για να κρυφακούσω τα νέα τους κομμάτια).
Οι Electro Vampires διανύουν μια κοινή πορεία οκτώ –πλέον- ετών στο χώρο της μουσικής. Έχοντας μόνο ένα δίσκο μέχρι στιγμής στο ενεργητικό τους, το κοινό που τους στηρίζει είναι μεγάλο –κι όχι άδικα. Μ’ έναν ήχο ιδιαίτερο, μοναδικό, άκρως ατμοσφαιρικό, δύσκολα τους κατατάσσεις σ’ένα είδος. Παρ’ όλα αυτά, θέλουν να πετάξουν τη «ρετσινιά» του goth, που τους κόλλησαν, όπως μου είπε ο Sugar. Εκτιμούν πως ο ήχος τους διαθέτει pop και rock ‘n’ roll στοιχεία, αλλά δε θέλουν να βάλουν καμία ταμπέλα.
Ο δίσκος
« Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, κυρίως γύρω μας, όλα αυτά τα χρόνια. Το πιο σημαντικό; Έχουμε αλλάξει εμείς, όχι σα μουσικοί, αλλά σαν άνθρωποι. Είναι αποτέλεσμα δράσης-αντίδρασης. Η διαφυγή η δική μας είναι η μουσική, οπότε όποια αλλαγή γίνεται μέσα μας, διοχετεύεται και διατυπώνεται στη μουσική μας», συνεχίζει ο Sugar. «Εμείς θέλουμε να είναι πιο δυνατό και επιθετικό αυτό το άλμπουμ, γιατί τώρα είμαστε πιο θυμωμένοι, με τα πράγματα που συμβάινουν γύρω μας. Σίγουρα, πάντως δε θα απαρνηθούμε τις ατμόσφαιρές μας, οι οποίες θεωρητικά είναι και η ειδικότητά μας.» Νέα στοιχεία θα έχει αρκετά, πάντως, ο νέος δίσκος και ανάμεσα σε αυτά θα είναι η συμμετοχή του Χρήστου Τσαπράζη, μπασίστα των Ξύλινων Σπαθιών, σε τουλάχιστον δύο τραγούδια. Ο δίσκος αναμένεται να κυκλοφορήσει τέλη Σεπτέμβρη, όπως και τα liveπαρουσίασής του …
Ζωή & Μουσική
Η μουσική μπορεί να είναι κομμάτι της καθημερινότητας των Electro Vampires, δεν βιοπορίζονται όμως από αυτή. «Δεν ζούμε από αυτό, αλλά ζούμε γι’αυτό», μου λέει ο Λενς. Ο καθ’ ένας έχει τη σταθερή δουλειά του και πολλές φορές είναι δύσκολο να συντονιστούν τα προγράμματά τους για πρόβες και lives. Γι’αυτό και χαρακτηρίζουν ως «θαύμα» τη μέχρι τώρα πορεία τους. Το γεγονός ότι δεν έχει σταματήσει η δημιουργία, είναι η επιβεβαίωση ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα γι’ αυτούς και θα συνεχίζουν όσο έχουν κάτι να πουν. Παρ’όλα αυτά «Επικεντρωνόμαστε στο τώρα, το μέλλον είναι κάτι αβέβαιο και το παρελθόν έχει περάσει, αφήνοντας στίγματα και εμπειρίες..», συμπληρώνει ο -μέχρι εκείνη τη στιγμή- σιωπηλός Gosha.
Η διεθνής καριέρα θεωρούν ότι είναι κάτι δύσκολο, μιας και για να επιτευχθεί, πρέπει ν’ αρχίσουν να βιοπορίζονται αποκλειστικά από τη μουσική κι έτσι «χάνεται κάτι από τη μαγεία όλου αυτού», μου εκμυστηρεύεται ξανά ο Sugar. Βέβαια, μια από τις καλύτερες αναμνήσεις τους είναι η συμμετοχή στο Arsenal Festστο Kragujevac της Σερβίας, το καλοκαίρι του 2017. Όπως, επίσης, πάντα θα θυμούνται τα liveδίπλα σε ονόματα όπως ο Peter Hook, Wovenhand, New Model Army, Puressence (στη δεύτερη μόλις εμφάνισή τους), Singapore Sling, κ.α.
Έμπνευση
«Είναι ένστικτο αυτό. Η έμπνευση είναι στιγμιαία. Η όλη έκφραση γίνεται μέσα από τις πρόβες, εκεί χτίζεται το κομμάτι. Κρατάμε την πρωταρχική ιδέα και δουλεύουμε πάνω σε αυτή, έτσι έχουμε μάθει. Είναι, κάπως, interactive η φάση. Δε φέρνει κάποιος την ιδέα και τη συζητάμε. Απαντάμε μέσα από μουσικές ανταποκρίσεις και ότι δε μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια, το κάνουμε μουσική», δηλώνει ο Λενς. «Μέσα από το σύνολο βγαίνει το αποτέλεσμα, γι’αυτό και ηχογραφούμε όλοι μαζί. Εκεί ποντάρουμε, στο δέσιμο που έχουμε μεταξύ μας», καταλήγει.
Συνέντευξη στη Δάφνη Τσάρτσαρου
