Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι Έλληνες προχωρούν στην απόκτηση ενός ή παραπάνω σκύλων, καθιστώντας τα συχνά ως ισότιμα μέλη της οικογένειας. Αυτό ίσως προκύπτει ως πράξη διάσωσης ενός ζώου που βρίσκεται εγκαταλελειμμένο στον δρόμο ή σε κάποιο άσυλο και άλλοτε κατόπιν συνειδητής και μελετημένης απόφασης. Ο άνθρωπος εξάλλου έχει έμφυτη την ανάγκη να συνυπάρχει και να συναναστρέφεται με κάποιο κατοικίδιο.Καθώς επιλέγουμε με βάση αυτό που βλέπουμε, οι περισσότεροι έχουμε από πριν σχηματίσει μια κάποια εικόνα για το πώς θέλουμε να μοιάζει το ζωάκι μας, όσον αφορά στο χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα αλλά και στον χαρακτήρα του ζώου και αυτό, παρόλο που για κάποιους είναι πιο ξεκάθαρο, για άλλους αρκετά πιο αυθαίρετο. Οπότε, μοιραία προκύπτει η επιλογή ανάμεσα σε καθαρόαιμα και ημίαιμα, με φανατικούς υποστηρικτές της κάθε επιλογής, αλλά και με αυτούς που δεν ξέρουν τι από τα δύο να διαλέξουν. Σκύλος καθαρόαιμος λοιπόν, ή σκύλος ημίαιμος; Ποιες είναι οι συνιστώσες σε κάθε περίπτωση και τι συνεπάγεται η εκάστοτε επιλογή;Το νούμερο ένα επιχείρημα αυτών που υιοθετούν αδέσποτα ή σκυλιά από ιδρύματα είναι η διάσωση ανάμεσα σε έναν τεράστιο πληθυσμό ζώων που αναζητούν σπίτι, φροντίδα και συντροφιά. Όσον αφορά στα χαρακτηριστικά του ζώου σε αυτή την περίπτωση, οι πιθανότητες είναι πολλές και ποικίλουν, εφόσον ένα ημίαιμο δύναται να συνδυάζει τα στοιχεία όχι μόνο των δύο διαφορετικών του γονιών, αλλά και όλων των προγόνων του. Έτσι, μπορεί να προκύπτει ένας σκύλος που να είναι, φύλακας και κυνηγός ταυτόχρονα, μικροκαμωμένος με αέρα ποιμενικού κοκ. Σαφέστατα λοιπόν, ο χειρισμός ενός ημίαιμου αποτελεί τόσο έκπληξη όσο και πρόκληση, ειδικά στην περίπτωση που το ζώο έχει αποκτήσει φοβίες ή κακές συνήθειες κατά το διάστημα της αδέσποτης ζωής του.
Σε ό,τι αφορά το ηθικό κομμάτι της υιοθεσίας, οι φανατικοί υποστηρικτές αυτής της φιλοσοφίας επιμένουν πως είναι «αμαρτία» να αγοράσει κάποιος έναν σκύλο εφόσον η χώρα σφύζει από αδέσποτα τα οποία περιμένουν να σωθούν. Συνάμα, η αγορά ενός σκύλου ενισχύει τόσο την εμπορική εκμετάλλευσή τους, όσο και το παραεμπόριο αυτών που εκτρέφουν καθαρόαιμα, αυθαίρετα και χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα, λόγω μεγάλης ζήτησης. Παρόλα αυτά, δυστυχώς, δεν λείπουν οι περιπτώσεις όπου πολλοί άνθρωποι προβαίνουν στην ενέργεια αυτή προκειμένου να νιώσουν εφήμερα «σωτήρες», χωρίς να σκεφτούν το τι συνεπάγεται η φροντίδα ενός ζώου. Το αποτέλεσμα είναι συχνά αυτά τα ζώα να καταλήγουν μόνιμα δεμένα σε αυλές, εσώκλειστα μέσα στα σπίτια ή στη χειρότερη των περιπτώσεων ξανά στο άσυλο ή ακόμα και στον δρόμο…
Στα καθαρόαιμα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, εφόσον στις περισσότερες περιπτώσεις μπαίνει ο παράγοντας του χρηματικού αντίτιμου. Αυτό θα πει ότι οι μελλοντικοί κηδεμόνες δίνουν ένα αντάλλαγμα, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετά υψηλό, γεγονός που κατά κάποιο τρόπο, ας πούμε ότι διασφαλίζει μια πιο συνειδητή απόφαση με μικρότερο ρίσκο εγκατάλειψης του ζώου. Σαφέστατα εδώ, τα τεχνικά χαρακτηριστικά αλλά και η συμπεριφορά του ζώου είναι πιο αναμενόμενα έως και εντελώς τυποποιημένα, δεδομένου ότι ο σκύλος έρχεται με εγχειρίδιο! Έτσι συχνά, η επιλογή καθαρόαιμου περιλαμβάνει συγκεκριμένο μέγεθος, τρίχωμα, χαρακτήρα μέχρι και χρώμα, όλα εκ των οποίων, όντως συντελούν στην υπερεκτροφή κάποιον φυλών που είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, όπως για παράδειγμα αυτά που δεν αφήνουν τρίχα! Τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζονται εδώ αφορούν, μορφολογικά χαρακτηριστικά που δυσχεραίνουν την υγεία του ζώου, όπως είναι οι σκύλοι με πλακουτσωτές μούρες και δυσκολία στην αναπνοή, καθώς και εκφυλιστικές ασθένειες οι οποίες προκύπτουν από αιμομιξίες ή κατά συρροή εκτροφές χωρίς την απαιτούμενη φροντίδα. Αυτό δυστυχώς αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, όταν οι ενδιαφερόμενοι θέλουν και φτηνό και καθαρόαιμο σκύλο, πράγμα που στην αφελή και κουτοπόνηρη έκβασή του θεωρείται «ευκαιρία», λες και παίρνεις ηλεκτρονική συσκευή σε Black Friday. Το ηθικό κομμάτι που προκύπτει εδώ είναι ότι εάν δεν υπάρχει το αντικειμενικό αντίτιμο της κάθε φυλής – κόστος που ξεκινάει από 800 ευρώ μέχρι χιλιάδες- με μαθηματική ακρίβεια το «προϊόν» θα βγει ελαττωματικό με μεγάλο κόστος συντήρησης. Και αν και, η φράση «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» μας είναι γνωστό βίωμα, εδώ μιλάμε για έναν ζωντανό οργανισμό, ο οποίος εάν βγει φιλάσθενος θα (μας) κοστίσει πολλά περισσότερα χρήματα τελικά. Και δυνητικά αυτό σημαίνει είτε έντονο συναισθηματικό κόστος λόγω έντονου δεσμού, είτε κατάληξη του ζώου στα αζήτητα λόγω κούρασης και αδιαφορίας. Συνεπώς, εφόσον ένας άνθρωπος θέλει να αποκτήσει έναν σκύλο καθαρόαιμο οφείλει να κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να εξασφαλίσει ότι θα αγοράσει ένα ζώο επιμελούς εκτροφής με προγεννητικούς ελέγχους, στην αντικειμενική του αξία!Είτε καθαρόαιμος είτε ημίαιμος, ένας σκύλος είναι πάντα ένας σκύλος και τα οφέλη του τεράστια! Θα είναι πιστός, τρυφερός, συντροφικός και η λίστα δεν τελειώνει. Το ζήτημα είναι πως, τη στιγμή που κάποιος-α θα αποκτήσει έναν σκύλο, είναι αποκλειστικά υπεύθυνος-η (για να είμαστε και politically correct) για την ευζωία και την ολοκληρωτική του φροντίδα, μέχρι το τέλος της ζωής του. Και ναι, όσο και αν αυτό συχνά αποδοκιμάζεται ή χλευάζεται από ένα ποσοστό ανθρώπων, το να έχεις σκύλο είναι σαν να έχεις παιδί, τόσο τεχνικά όσο και συναισθηματικά, εφόσον γίνεσαι ο κηδεμόνας του και μεριμνάς για αυτόν εσαεί. Σκεφτείτε καλά λοιπόν τι θέλετε, πώς το θέλετε και αν πραγματικά το θέλετε, και δεδομένου ότι αποφασίζετε συνειδητά να προβείτε σε μια τέτοια ενέργεια, απολαύστε τον σκύλο σας υπεύθυνα!
ΓΡΑΦΕΙ:
Λενιώ Πατιερίδη
Κυναγωγός, ολιστική διαχείριση σκύλων συντροφιάς
Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο free press περιοδικό του ΚΘΒΕ «ΠΡΑΞΗ» (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ- ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2024)
