Μία κοινωνία σε αναβρασμό, όπου ο φόβος, η προκατάληψη και ο φανατισμός λαμβάνουν υπόσταση και στρέφονται ενάντια σε όσους ορθώνουν το ανάστημά τους. Αυτός είναι ο κόσμος που καταγγέλλει ο Άρθουρ Μίλλερ στις “Μάγισσες του Σάλεμ”, ένα από τα πιο εμβληματικά θεατρικά του έργα, που ανεβαίνει από τις 8 έως και τις 17 Απριλίου στο Radio City Theatre στη Θεσσαλονίκη, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Λίγο πριν την έναρξη των παραστάσεων, ο πρωταγωνιστής Άκης Σακελλαρίου μιλά στο praximag για την απουσία ορθής κρίσης στη σύγχρονη κοινωνία, τη σχέση ζωής και τέχνης, την πορεία του στον χώρο της υποκριτικής αλλά και τη μεγάλη αγάπη του για τη Θεσσαλονίκη.
“Οι Μάγισσες του Σάλεμ” αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά κείμενα του Άρθουρ Μίλλερ που ξεχωρίζουν για την παγκόσμια επιτυχία και διαχρονικότητά τους. Πώς αισθάνεστε που, μέσα από την παράστασή σας, δημιουργήθηκε πλέον μία σχέση ανάμεσα σε εσάς και το συγκεκριμένο έργο;
Στη σχέση μου με το συγκεκριμένο έργο μπορώ να εντοπίσω δύο διαστάσεις. Αφενός, όπως όλα τα έργα, υπάρχει η επιρροή του στην καθημερινότητά μου ως μίας ακόμη δουλειάς ανάμεσα σε τόσες άλλες. Αφετέρου, υπάρχει ο επίκαιρος χαρακτήρας του θέματος που πραγματεύεται η παράσταση, αφού μιλάει για κυνήγι μαγισσών, κάτι το οποίο συμβαίνει κατά κόρον την τελευταία περίοδο, κυρίως μετά από κάποια έντονη παγκόσμια κρίση, είτε επιδημιολογική είτε ηθική. Επομένως, η δεύτερη πτυχή συνιστά έναν παραπάνω λόγο για να με απασχολεί το έργο σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο.
Στη συλλογική μνήμη, το έργο έχει συνδεθεί με τις έννοιες της ψυχολογίας του όχλου, των προκαταλήψεων, της δεισιδαιμονίας και των λαϊκών δικαστηρίων. Κατά πόσο θεωρείτε ότι αναβιώνουμε τα φαινόμενα αυτά στη σύγχρονή μας κοινωνία;
Σίγουρα συμβαίνει αυτό. Θα περιέγραφα περισσότερο την κατάσταση ως μία έλλειψη ορθολογισμού, μία έλλειψη εμπιστοσύνης σε μία κρίση και σε μία εξουσία όπως είναι για παράδειγμα η δικαστική. Συγχρόνως, παρουσιάζουμε μία ευκολία στο να κρίνουμε πράγματα για τα οποία δεν διαθέτουμε μια βαθιά γνώση. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στην ψευδή πληροφόρηση που δεχόμαστε συχνά από τα μέσα, αλλά και στη διάθεσή μας να εξωτερικεύουμε την κριτική μας με αρκετά μεγάλη ευκολία.
Το κείμενο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν το 1692 στο Σάλεμ της Μασσαχουσέτης. Τελικά πιστεύετε ότι η ζωή εμπνέεται από την τέχνη ή το αντίστροφο;
Κατά τη γνώμη μου δεν ισχύει κανένα από τα δύο, αντιθέτως η σχέση ζωής και τέχνης είναι αμφίδρομη. Μετά από τόσα χρόνια στον χώρο, βλέπω ότι τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Στην περίπτωση των “Μαγισσών του Σάλεμ”, σαφέστατα η υπόθεση αναφέρεται σε ένα πραγματικό γεγονός, ωστόσο ο Άρθρουρ Μίλλερ βρέθηκε σε μία παρόμοια συνθήκη στη δεκαετία του ‘50 κατά την περίοδο του Μακαρθισμού, όταν πάρα πολλοί άνθρωποι εκδιώχθηκαν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και έχασαν την καριέρα και την επαγγελματική τους ισχύ. Κάτω από αυτές τις παράλληλες συνθήκες, λοιπόν, ο συγγραφέας πήρε στα χέρια του την ιστορία του Σάλεμ και την μετέτρεψε σε ένα έργο τέχνης. Συνεπώς, είναι φανερό ότι η ζωή και η τέχνη συνδέονται με μία σχέση αμφίδρομη, και αν ο Μίλλερ δεν είχε κάνει αυτόν τον παραλληλισμό, ίσως να μην χρησιμοποιούσαμε σήμερα τον όρο “κυνήγι μαγισσών”.
Έχοντας μία τόσο επιτυχημένη πορεία στον χώρο της υποκριτικής, υπάρχει κάποιος ρόλος που θα επιθυμούσατε αλλά ακόμη δεν έχει τύχει να ερμηνεύσετε;
Υπάρχουν πολλοί και δεν υπάρχει και κανένας. Προσπαθώ να κινούμαι ανάλογα με τους ρόλους που μου προσφέρονται κάθε φορά. Αν δω ότι κάτι με εμπνέει, προσπαθώ να το κυνηγήσω, και αν πάλι όχι, προσπαθώ να κερδίσω χρόνο μήπως αργότερα μου προσφέρει την έμπνευση που χρειάζομαι. Φυσικά, αν διαπιστώσω ότι κάποιος ρόλος δεν λειτουργεί, τον αφήνω στην άκρη και προχωρώ παρακάτω. Νομίζω ότι αυτό είναι το κέρδος μίας πορείας που έχω διαγράψει εδώ και τόσα χρόνια. Μπορεί να μην είναι εύκολο, αλλά θεωρώ ότι είναι σημαντικό να μπορώ να λειτουργώ με βάση αυτά που μου προτείνονται. Δεν διαλέγω πάντα αυτά που θέλω να παίξω, αλλά από την άλλη δεν μου αρέσει να εμπλέκομαι με ρόλους στους οποίους εν τέλει δεν βλέπω κάποιο ουσιαστικό νόημα.
Περάσατε ένα διάστημα της ζωής σας στην Αμερική, σπουδάζοντας στη Δραματική Σχολή της Στέλλας Άντλερ και στο HB STUDIO. Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, θα παραμένατε στο εξωτερικό;
Όχι, δεν επιζητούσα κάτι τέτοιο. Με ενδιέφερε να βιώσω την εμπειρία του εξωτερικού κατά το χρονικό διάστημα που ζούσα εκεί, όμως δεν θα μπορούσα να με φανταστώ να μένω μόνιμα και να κυνηγώ μία καριέρα έξω, όπως έκαναν κάποιοι συμμαθητές μου οι οποίοι – δυστυχώς ή ευτυχώς – δεν οδηγήθηκαν κάπου. Αν και πήγα μικρός στην Αμερική, τελικά αποδείχθηκε σοφή η απόφασή μου να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα και να ασχοληθώ με το υλικό το οποίο έχω εδώ στην πατρίδα μου.
Την περσινή χρονιά πραγματοποιήσατε την επιστροφή σας στην τηλεόραση με τη mini σειρά “Κρίσιμες Στιγμές” που βασίζεται στο κλασικό διήγημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Πιστεύετε ότι το κοινό μπορεί να έρθει πιο κοντά στην ελληνική λογοτεχνία μέσα από αντίστοιχες σειρές;
Η δημιουργία σειρών βασισμένων στην κλασική μας λογοτεχνία είναι κάτι που οφείλει να δοκιμάζει τόσο η κρατική όσο και η ιδιωτική τηλεόραση, και ευτυχώς πλέον το βλέπω να πραγματοποιείται. Οι “Κρίσιμες Στιγμές” προβλήθηκαν τον Δεκέμβριο, όμως νομίζω ότι για το επόμενο διάστημα ετοιμάζονται από πολλά ελληνικά κανάλια διάφορες άλλες σειρές βασισμένες σε λογοτεχνικές ιστορίες. Γενικώς, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μία επιστροφή σε αυτό που περιγράφαμε κάποτε ως “ιστορίες από βιβλία” και θεωρώ ότι αυτό που συμβαίνει είναι πράγματι εξαιρετικά σημαντικό.
Με τις “Μάγισσες του Σάλεμ” επιστρέφετε για λίγο στη γενέτειρά σας, τη Θεσσαλονίκη! Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα της πόλης μας που σας λείπουν περισσότερο από τη ζωή σας στην Αθήνα;
Σίγουρα η θάλασσα! Ο περίπατος δίπλα στη θάλασσα, η χαλαρότητα στον βηματισμό και γενικότερα η χαλαρότητα στους ρυθμούς. Βέβαια, τώρα που ανεβαίνω, δεν θα είναι απούσα η διάσταση της δουλειάς, αφού θα πραγματοποιήσω μία guest εμφάνιση σε μία μεγάλη αμερικάνικη ταινία που γυρίζεται στην πόλη. Γενικώς, όμως, χαίρομαι πολύ που θα επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη και περιμένω πώς και πώς και να δω τους φίλους και τους δικούς μου ανθρώπους. Ταυτόχρονα, ετοιμάζουμε σιγά-σιγά και τη μεγάλη επιστροφή του Φεστιβάλ Δημητρίων για το 2022. Επιδιώκουμε να κάνουμε ένα έργο σημαντικό, και νομίζω ότι πάμε καλά, καθώς είμαστε σχεδόν έτοιμοι να ανακοινώσουμε το πρόγραμμα των 57ων Δημητρίων, στο πλαίσιο των οποίων ετοιμάζουμε και μία μεγάλη συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Οι Μάγισσες του Σάλεμ»
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
8-17 Απριλίου 2022
Radio City Theatre
Πρωταγωνιστούν: Νικήτας Τσακίρογλου, Άκης Σακελλαρίου, Ρένια Λουιζίδου, Ιωάννα Παππά, Γιάννης Καλατζόπουλος, Μελίνα Βαμβακά
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
- Παρασκευή: 21:00
- Σάββατο: 18:00 και 21:00
- Κυριακή: 18:00
Τιμές εισιτηρίων: 25€ (Διακεκριμένη), 22€ (Α’ Ζώνη), 18€ (Β’ Ζώνη), 16€ (Γ’ Ζώνη)
Προπώληση: Ταμείο θεάτρου και Viva.gr
Συνέντευξη στη Λία Κατσανά
