Καθισμένοι σε κύκλο – για να κοιταζόμαστε όλοι στα μάτια- ξεκινάμε το μάθημα του θεατρικού παιχνιδιού! Ένα κουτί είναι τοποθετημένο στη μέση και περιμένει να το εξερευνήσουμε! Κρύβει μέσα του ένα λευκό μαντήλι! Δεν είναι φυσικά ένα τυχαίο μαντήλι! Είναι ένα μαγικό μαντήλι, που μεταμορφώνεται σε ό,τι μπορούμε να φανταστούμε!
Ξεκινάω πρώτη και λέω στα παιδιά πως θα το μεταμορφώσω σε κούκλα! Ξαφνικά το μαντήλι αρχίζει να «αναπνέει» στην αγκαλιά μου και ένα κεφαλάκι ξεπροβάλλει και κουνιέται σα να μας περιεργάζεται! Λοιπόν σε
τι άλλο να το μεταμορφώσουμε; Δίνω το λόγο στα παιδιά και οι ιδέες τους πέφτουν βροχή. Και τότε «βλέπουμε» μπροστά μας μια μπάλα που μιλάει, μια ομπρέλα που χορεύει, ακόμα και ένα άλογο, που καλπάζει και χλιμιντρίζει. Ακόμα και τα πιο διστακτικά ή ντροπαλά παιδιά διεκδικούν το δικό τους μερίδιο στη μεταμόρφωση του μαντηλιού. Βλέπετε δεν είναι και μικρό πράγμα να αποκτάς ξαφνικά μαγικές δυνάμεις! Κάπως έτσι τα παιδιά μέσα σ’ έναν απλό κύκλο, έχουν φτιάξει ένα δικό τους φανταστικό κόσμο. Και όπως παίζουν και διασκεδάζουν, χωρίς
καν να το καταλάβουν, δημιουργούν βιώματα και αυτά με τη σειρά τους χτίζουν ένα γερό οικοδόμημα ψυχής που αντέχει στο χρόνο.
Τα παιδιά ξέρουν καλά να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους γιατί γίνεται το μαγικό χαλί που τους ταξιδεύει, το μαγικό λυχνάρι που πραγματοποιεί τις ευχές τους, και ο δείκτης του ρολογιού που δείχνει πάντα τη λέξη «τώρα». Ίσως κι αυτός είναι ο λόγος που μπερδεύουν συχνά τις λέξεις «χτες» και «αύριο», γιατί κατοικούν με όλο τους το «είναι» εκεί ακριβώς που κατοικεί και το θέατρο, στο «εδώ και τώρα».
Η φαντασία υπάρχει μέσα μας από την παιδική μας ηλικία, χάνεται επειδή εμείς την αφήνουμε να μας αφήσει. Η φαντασία είναι ένα λουλούδι που ανθίζει και ομορφαίνει τη ζωή μας, μας χαρίζει ευωδιές και οξυγόνο, μα θέλει φροντίδα, θέλει φως, θέλει… εμάς! Η φαντασία λοιπόν χρειάζεται εξάσκηση για να μπορέσει να μας πιάσει από το χέρι και να μας μεταφέρει στο δικό της κόσμο. Ένα από τα μαγικά μέρη όπου μπορούμε να ανακαλύψουμε και να εξασκήσουμε τη φαντασία μας και όλα τα εκφραστικά μας μέσα είναι ο κόσμος του θεάτρου. Σ’ ένα θεατρικό εργαστήρι τα παιδιά νιώθουν όσο πουθενά αλλού πως βρίσκονται σ’ οικείο περιβάλλον. Γιατί εκεί μπορεί ένα μπαστούνι να μεταμορφωθεί σε σκούπα μάγισσας, μπορεί ο τυραννόσαυρος Ρεξ να μας πάει μια βόλτα στη ράχη του και ναι, μπορούμε επιτέλους με τον πύραυλο του θεάτρου, να πατήσουμε το πόδι μας στο φεγγάρι! Λένε πως η φαντασία είναι το πιο γρήγορο μεταφορικό μέσο, μια μηχανή για ταξίδι στο χωροχρόνο, ένα λιμάνι για να αγκυροβολήσουν τα όνειρά μας. Μέσα στον κόσμο του θεάτρου τα παιδιά είναι σαν να βρίσκονται στο μυστικό τους κρησφύγετο και να ανακαλύπτουν τους θησαυρούς που κρύβουν μέσα τους! Εκεί δεν υπάρχει τίποτα λάθος, εκεί τα αντικείμενα και οι ιστορίες ζωντανεύουν, το σώμα εκφράζεται και η ψυχή ισορροπεί. Εκεί το παιδί νιώθει πως ανήκει σε μια ομάδα, ανακαλύπτει όλο και πιο πολλά πράγματα για τον εαυτό του, αποδέχεται τους άλλους, εκπαιδεύει την ψυχή του. Και μιλώντας για εκπαίδευση, ας σταθούμε και στην ενισχυτική του δράση σ’ αυτήν καθ’ αυτήν την εκπαιδευτική διαδικασία.
Το θέατρο στην εκπαίδευση αποτελεί πια μια πραγματικότητα για το ελληνικό σχολείο. Μέσα από το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής το παιδί γίνεται πρωταγωνιστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ενεργός συμμετέχων. Μέσα από θεατρικές τεχνικές τα παιδιά αντιμετωπίζουν διλήμματα, παίρνουν αποφάσεις, αναστοχάζονται και αποκτούν γνώσεις και κοινωνικές δεξιότητες. Το θέατρο γίνεται δίαυλος διδασκαλίας των αξιών ζωής, ανταποκρίνεται στις έμφυτες ανάγκες των παιδιών, μεταλαμπαδεύει ιδέες και πλάθει προσωπικότητες που αργότερα θα γίνουν υγιείς ενήλικες. Η παιδεία είναι για την κοινωνία ο ακρογωνιαίος λίθος της ταυτότητάς της και της ύπαρξής της. Ο καλύτερος τρόπος για να ενισχυθεί η παιδοκεντρική διάσταση της παιδείας είναι η θεατρική αγωγή που εκπαιδεύει την ψυχή. Γιατί όπως είπε και ο Αριστοτέλης: «Το να εκπαιδεύεις το μυαλό χωρίς να εκπαιδεύεις την ψυχή, δεν αποτελεί εκπαίδευση»!!
Γράφει η Φούλη Σγούρου,
ΝΗΠΙΑΓΩΓOΣ, ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ
*Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο freepress περιοδικό του ΚΘΒΕ «Πράξη» (Χειμώνας 2018 – Άνοιξη 2019 )
