Σε κάθε της βήμα, η Νατάσσα Μποφίλιου δε σταματά να μεταδίδει στο κοινό το πάθος και τον ενθουσιασμό της για τη μουσική δημιουργία. Φέτος, η αγαπημένη ερμηνεύτρια επανέρχεται δυναμικά και φέρνει μαζί της την «Εποχή του θερισμού», έναν δίσκο διαφορετικό, πιο ώριμο και πιο αυτοβιογραφικό από κάθε προηγούμενο.
Τέσσερα χρόνια μετά τη «Βαβέλ», επιστρέφετε με ένα νέο άλμπουμ. Ποιο θα λέγατε ότι είναι το κεντρικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την καινούρια δισκογραφική σας δουλειά;
Το κεντρικό στοιχείο, έχω την αίσθηση, ήταν η σπορά των προηγούμενων χρόνων και το αποτέλεσμα αυτής. Μια ανάγκη να δούμε, πού οδηγεί αυτός ο «θερισμός», λίγο πριν την επόμενη δεκαετία.
Φωτεινός, συναισθηματικός, ρεαλιστικός αλλά και κοινωνικοπολιτικός. Είναι ο δίσκος αυτός η αρχή ενός νέου κύκλου για εσάς και την ομάδα σας (Θέμης Καραμουρατίδης – Γεράσιμος Ευαγγελάτος);
Αυτό ήταν το τόλμημα και θεωρώ ότι γυρνώντας τη σελίδα, ορίσαμε την έναρξη του καινούργιου μας κύκλου.
Για κάθε ένα από τα δέκα τραγούδια του άλμπουμ δημιουργήθηκαν εικαστικά βίντεο – σαν ταινίες μικρού μήκους – τα οποία παρουσιάστηκαν μέσω του YouTube. Ποια είναι η δική σας σχέση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πώς τα χρησιμοποιείτε για την επικοινωνία σας με το κοινό;
Τα social media για μένα εξυπηρετούν αποκλειστικά την ενίσχυση της επικοινωνίας με το κοινό! Η σχέση αυτή ξεκινά και σταματά στη διάθεσή μου να νιώθω κοντά με τους ανθρώπους που επιλέγουν να μας ακούσουν και να μπορώ από τον προσωπικά «διαμορφωμένο ψηφιακό μου χώρο» να στέλνω την πληροφορία. Στην κανονική μου ζωή είμαι περισσότερο παλιομοδίτισσα και προτιμώ άλλους τρόπους επαφής, στη δουλειά μας όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Χωρίς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δε θα μπορούσαμε να φτιάξουμε αυτή τη γερή γέφυρα που οδηγεί τη μουσική μας σ’ ένα ευρύτερο κοινό, όπου κι αν αυτό βρίσκεται. Κάτι που ως δυνατότητα είναι σπουδαίο.
Τι σημαίνει η μουσική και το τραγούδι για εσάς;
Αναπνοή. Εκτόνωση. Λύτρωση.
Στη μέχρι σήμερα πορεία σας, υπήρξε κάποια κομβική στιγμή που να σας καθόρισε με κάποιο τρόπο και από την οποία αισθανθήκατε ότι βγήκατε διαφορετική;
Η γνωριμία μου με τα αγόρια σαφέστατα. Τον Γεράσιμο και τον Θέμη. Μου άλλαξε στην κυριολεξία τη ζωή. Σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο.
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιφέρει αλλαγές σε όλους τους τομείς, καθώς και περιορισμό της πολιτιστικής δραστηριότητας παγκοσμίως. Πώς αντιμετωπίζετε την καινούργια αυτή συνθήκη;
Με αγωνία, φόβο και θυμό για την εξέλιξη της κατάστασης, της ίδιας της νόσου, αλλά και τα αποτελέσματα που θα επιφέρει σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Φόβο για όσα έρχονται στα εργασιακά και θα είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουμε. Και φυσικά θυμό για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται ο πολίτης μέσα στην πανδημία από το κράτος. Οι ελλείψεις σε όλα τα πεδία και η αδυναμία παροχής μιας βιώσιμης λύσης.
Ποιες προσωπικότητες θαυμάζατε μεγαλώνοντας και ποιες θαυμάζετε σήμερα;
Είμαι παιδί των αναφορών μου και των ανθρώπων που είχα πρότυπο. Δεν ήταν φυσικά μόνο καλλιτέχνες, αλλά και άνθρωποι που ενέπνευσαν την ιδεολογία και τη στάση μου στη ζωή. Συνεχίζω να θαυμάζω «εκείνες τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί», όπως έγραψε τόσο υπέροχα ο Φοίβος, και συνεχίζω να τις ακούω ευλαβικά στα αυτιά μου, ως οδηγούς αλλά και ως συνοδοιπόρους. Τους χρωστάω το φως που έχω μέσα μου και με κρατάει όρθια.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, τι θα συμβουλεύατε στον νεότερο εαυτό σας;
Θα μου έλεγα αυτό που είχα τόσο ανάγκη να ακούσω τότε: «Όλα θα πάνε καλά, μη φοβάσαι, κοιμήσου ήρεμη».
Οι μελωδίες σας έχουν την ικανότητα να ταξιδεύουν, να προβληματίζουν και να διεγείρουν τα βαθύτερα συναισθήματα του ακροατή. Εσάς, τι σας συγκινεί;
Ο άνθρωπος που στέκεται απέναντι από το χάος και βρίσκει την ομορφιά και στην πιο άγρια καταιγίδα. Ο άνθρωπος που δεν σκύβει εκατοστό. Αυτός που εξελίσσεται μέσα στο σύνολο και ξέρει να αγαπά και να πιστεύει.
Η Θεσσαλονίκη είναι ένας σταθμός που δε λείπει ποτέ από τις περιοδείες σας. Με ποιους ήχους και εικόνες έχετε συνδέσει την πόλη στο μυαλό σας;
Τις φωνές του κόσμου, όταν βγαίνουμε στη σκηνή κι ανάβουν τα φώτα. Τις αγκαλιές μετά. Τις βόλτες με τη φίλη μου την Έλλη που ζει εκεί, το φαγητό, αυτή τη θέα στη θάλασσα.
Κλείνοντας, τι καινούργιο θα θέλατε να δείτε μελλοντικά στην ελληνική μουσική σκηνή;
Θα ήθελα να ζηλέψω κάτι πανέμορφο που θα με κάνει να κλάψω από συγκίνηση και θα με εμπνεύσει να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, για να το φτάσω!
Συνέντευξη στη Λία Κατσανά
Φωτογραφίες: Κώστας Αυγούλης
*Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο freepress περιοδικό του ΚΘΒΕ «ΠΡΑΞΗ» (ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2020 – ΑΝΟΙΞΗ 2021)
