«Πώς περνάει ο χρόνος…» είπε ο Άι Βασίλης σκίζοντας το χαρτάκι από το ημερολόγιο που κρεμόταν στον τοίχο απέναντι από την αγαπημένη μωβ πολυθρόνα του.«1η Δεκεμβρίου σήμερα και να…. έφτασαν τα Χριστούγεννα μέχρι να πεις …» «…Μέχρι να πεις κουραμπιές» είπε η κούκλα με τα κόκκινα μαλλιά που ο Αι-Βασίλης την προόριζε για την μικρή Ευαγγελία που μόλις είχε γίνει τεσσάρων ετών. «Κουραμπιές;» είπε όλο περιέργεια ο Άι Βασίλης «Γιατί κουραμπιές κουκλίτσα μου;» «Γιατί μ αρέσουν πολύ… πάρα πολύ!» απάντησε εκείνη. «Ελπίζω στο σπίτι της Ευαγγελίας να έχουν πολλούς άσπρους και αφράτους κουραμπιέδες με μπόλικη άχνη ζάχαρη και τραγανά αμύγδαλα.» «Κι εγώ το ελπίζω ‘’ είπε ο Άι Βασίλης χαρούμενα «εξάλλου οι κουραμπιέδες είναι το αγαπημένο γλυκό όλων τα Χριστούγεννα…. Έτσι δεν είναι;» «Εγώ προτιμώ τα μελωμένα μελομακάρονα και τις σοκολατένιες τρούφες … με πολύ τρούφα από πάνω αλλά και από κάτω. Και δεν θέλω τσιγκουνιές!» είπε ο μισοτελειωμένος Πινόκιο που βρισκόταν στον πάγκο και προορίζονταν για την Ελένη, τη μικρή αδερφή της Ευαγγελίας.
(Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Άι-Βασίλης έρχεται και φέρνει κουραμπιέδες» – εκδόσεις Ψυχογιός )
Αλήθεια πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός… και μας φέρνει για άλλη μια χρονιά την ευκαιρία να ξαναζήσουμε στιγμές χαράς, αγάπης και ξενοιασιάς. Στιγμές που έχουν χρώμα, γεύση και μυρωδιά από παραμύθι που όλοι αγαπάμε να ξαναζούμε κάθε χρόνο και να αισθανόμαστε και πάλι παιδιά όσο κι αν μας έχουν ‘’αγγίξει’’ περνώντας απ τη ζωή μας τα χρόνια!! Πόσο αγαπάμε τα Χριστούγεννα γιατί ‘’μυρίζουν Αγάπη’’ όπως λέει κι η ανιψιά μου!! Και δεν είναι μόνον η κανέλα, το γαρύφαλλο από τα μελομακάρονα και το βούτυρο των αφράτων κουραμπιέδων. Δεν είναι μόνον η αξεπέραστη μυρωδιά του τραγανού μπακλαβά και της αφράτης βασιλόπιτας…..Είναι η μαγεία του να τα φτιάχνεις όλα αυτά με χαρά για να μυρίσει το σπίτι. Έτσι λέει κι η μαμά μου και θα συμφωνήσω. Είναι η χαρά του να παίξεις με τα μικρά παιδιά στο σπίτι και να γελάσεις ακόμα και με τις λιγότερο πετυχημένες (έως αποτυχημένες) προσπάθειες… γιατί βεβαίως υπάρχουν κι αυτές. Αλλά δεν πτοούμαστε ποτέ!
Πριν χρόνια, πριν καν ξεκινήσω να ασχολούμαι επαγγελματικά με την ζαχαροπλαστική, είχαμε φτιάξει μαζί με τα ανίψια μου τα πρώτα μας μελομακάρονα. Εκείνη την περίοδο τελείωνα το πρώτο μου βιβλίο το οποίο και ‘’χτένιζα’’ ξανά και ξανά ώστε να το στείλω στον εκδότη μου. Γεμάτοι χαρά λοιπόν για τα πετυχημένα μελομακάρονα βάλαμε με τα ανίψια μου το σιρόπι να γίνεται και πήγαμε μέσα – κάτι που δεν το συστήνω και δεν το έχω ξανακάνει– να τελειώσουμε το βιβλίο μαζί για να μου πουν τη γνώμη τους μια και ήταν παιδικό βιβλίο. …Ξαναλέω δεν το συστήνω, πρέπει πάντα να είμαστε παρόντες όταν κάνουμε κάτι τέτοιο στην κουζίνα!!
Απορροφηθήκαμε τόσο πολύ με αυτό που κάναμε ώστε ξεχάσαμε παντελώς το σιρόπι που έβραζε και έβραζε και… μαύριζε. Ώσπου κάποια στιγμή μικρά συννεφάκια καπνού εμφανίστηκαν στον αέρα αλλά εμείς τη δουλειά μας…. Κι άλλα συννεφάκια καπνού και μια περίεργη μυρωδιά ακολούθησαν αλλά εμείς και πάλι αφοσιωμένοι να διαβάζουμε το βιβλίο στον υπολογιστή. Το αποτέλεσμα το καταλαβαίνετε….αντί να μυρίσει Αγάπη χρειάστηκε να ξεμυρίσουν τα συννεφάκια καμένου σιροπιού!! Τα έχει αυτά καμιά φορά ..ίσως και πολλές φορές η ζαχαροπλαστική.
Όμως η χαρά του να δημιουργείς μένει ανεξίτηλη και μας ξαναγυρνάει πίσω εκεί στο πιατάκι που αφήσαμε πάνω στο τραπέζι του σαλονιού γεμάτο με μελομακάρονα και κουραμπιέδες για να φάει ο Άι-Βασίλης. Ας μυρίσει Αγάπη λοιπόν και φέτος! Καλά Χριστούγεννα!
Η Εύη Μαυροματίδου είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων, ζαχαροπλάστης και ιδιοκτήτρια του Πάστα Diva Patisserie
