Andy Warhol
Όλα ξεκίνησαν καθώς αρχειοθετούσα τον σκληρό δίσκο. Μεταξύ άλλων έπεσε το μάτι μου πάνω στο φάκελο “Μίκι Μάους”. Την αρχική έκπληξη διαδέχθηκε γρήγορα η απορία τι να περιέχει άραγε αυτός ο φάκελος; Τότε, ανοίγοντάς τον, θυμήθηκα όλους εκείνους τους καλλιτέχνες που έχουν καταπιαστεί με τη χαρακτηριστική του φιγούρα. Andy Warhol, Damien Hirst, Roy Lichtenstein, Banksy, είναι μόνο μερικοί από τους ζωγράφους για τους οποίους ο ασπρόμαυρος ήρωας αποτέλεσε την ιδανική έμπνευση.
Karen Thomas
Άλλοι μέσα στο πρόσωπο του είδαν την καλύτερη αποτύπωση της αθωότητας της παιδικής ηλικίας. Άλλοι τον χρησιμοποίησαν για πολιτικό-κοινωνικό σχολιασμό. Ο Μίκι Μάους ως σχόλιο της υπερκατανάλωσης. Ο Μίκι Μάους ως σχόλιο της δύναμης των ΗΠΑ, της φρίκης του πολέμου και πάει λέγοντας. Έργα μοντέρνα ή κλασσικά. Αφηρημένα. Ρεαλιστικά. Χαρούμενα. Σκληρά. Διάφορες εκδοχές καλλιτεχνικής έκφρασης με κοινή έμπνευση τον ιστορικό ήρωα της Disney!
Banksy
Ξεσηκώθηκα να δουλέψω το κεφάλαιο Μίκι Μάους με τους μαθητές μου. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Μόλις τον αντίκρισαν πρωταγωνιστή σε έργα σπουδαίων καλλιτεχνών έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Για λίγο προβληματίστηκαν. Τελικά μπορεί ένα απλό κόμικ να γίνει κομμάτι της ιστορίας της τέχνης; Η απάντηση βρίσκεται ήδη στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Άλλωστε ποιος είπε ότι τα κόμικ είναι απλά; Και στην τελική γιατί όχι; Προσηλώθηκαν στο στόχο. Να δημιουργήσουν το δικό τους ευφάνταστο Μίκι Μάους. Να περάσουν τη δική τους οπτική. Τα δικά τους καλλιτεχνικά θέλω, κι όπως αναμενόταν το αποτέλεσμα ήταν ξεχωριστό. Σχεδόν περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Roy Lichtenstein
Τι είναι αυτό που τους ενέπνευσε τόσο; Τι άλλο πέρα από την προφανή και αδιαμφισβήτητη υπεροχή του στον κόσμο των καρτούν; Μα φυσικά η μνήμη! Η ίδια μνήμη που ενώνει όλους μας απέναντι στη χαρακτηριστική του εικόνα. Μια εικόνα που έχει σφραγίσει τον 20ο αιώνα ίσως περισσότερο απ’ τον Άη Βασίλη ή τη Marilyn Monroe.
Damien Hirst
Ο Μίκι Μάους είναι πια παππούς. Σε δέκα χρόνια κλείνει έναν αιώνα ζωής. Είναι όμως το μόνο διαχρονικό παιδί. Είναι ο αδερφός που θα θέλαμε, ο άτακτος φίλος, το μόνο ποντίκι που δεν φοβόμαστε και μιλάει σαν άνθρωπος. Εκατομμύρια γράμματα δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ιστορίες του. Εκατομμύρια σκίτσα δεν είναι αρκετά να απεικονίσουν τις περιπέτειες του. Κάπως έτσι τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από κάθε επόμενη γενιά. Κι αν από χάρτινος έγινε ψηφιακός, ένα είναι σίγουρο πως θα βρει τρόπο να επιβιώσει σε κάθε αύριο.
Γράφει ο Χρήστος Κρανιώτης
Ποιητής, συγγραφέας και υπεύθυνος του εργαστηρίου ζωγραφικής Kristiboni (www.kristiboni.gr)
