Είναι εκείνοι που φεύγουν κι είμαστε κι εμείς που μένουμε. Κι αναρωτιόμαστε τι πονάει πιο πολύ… το φευγιό τους ή το κενό που αφήνουν; Η ζωή που χάνουν ή αυτά που δεν θα έχουμε εμείς την ευκαιρία να ζήσουμε μαζί τους; Το σίγουρο είναι πως οι αγαπημένοι μας άνθρωποι αξίζουν να μπαίνουν στις πιο όμορφες αναμνήσεις μας. Με φόντο δεκάδες αναμνήσεις λοιπόν έρχονται στη σκηνή του Principal Club Theater οι Lost Bodies, Γκούλαγκ, Ντίνος Σαδίκης και Αποστόλης Δαδάτσης, την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου για… «Μια μέρα με τον Μπάμπη». Όλοι τους συνδεδεμένοι άρρηκτα με τον Μπάμπη Αργυρίου -μια εμβληματική μορφή της ελληνικής ανεξάρτητης ροκ σκηνής, που έφυγε από τη ζωή πριν από δύο χρόνια. Μνήμες από τον πειρατικό σταθμό «Radio Free», τη δισκογραφική εταιρεία «Lazy Dog» η οποία σύστησε στο κοινό συγκροτήματα και μουσικούς, το ιστορικό φανζίν «Rollin’ Under», το ομώνυμο μαγαζί που πολλές και πολλοί το θυμούνται σαν το μέρος όπου αγόρασαν τον πρώτο τους δίσκο, αλλά και το μουσικό portal mic.gr που για πολλά χρόνια υπήρξε η ψυχή και το σώμα του. Από το mic.gr και τον απόλυτα στενό-φιλικό κύκλο του Μπάμπη Αργυρίου, ο Γιώργος Κοτσώνης μιλάει στο praximag.
Με ποια αφορμή ξεκίνησε η ιδέα για το αφιέρωμα στον Μπάμπη Αργυρίου;
Είχαμε κάνει μια πρώτη εκδήλωση για να τιμήσουμε τη μνήμη του το καλοκαίρι του 2022, όπου είχαμε υποσχεθεί και μια νέα εκδήλωση, αυτή τη φορά μουσικού περιεχομένου, γιατί έτσι κι αλλιώς η ζωή του Μπάμπη ήταν απόλυτα συνυφασμένη με τη μουσική… κι επειδή, όπως και ο Μπάμπης, αντιπαθούμε τους πολιτικάντηδες, θέλουμε όταν υποσχόμαστε κάτι να το τηρούμε. Όσο για την αφορμή; Ο Μπάμπης παραμένει πολύ ζωντανός μέσα μας..
Πόσο σημαντική υπήρξε αυτή η προσωπικότητα στον χώρο της μουσικής, στη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών;
Δε διεκδικώ κριτήριο αντικειμενικότητας καθώς μιλάω για φίλο μου, αλλά ο αντίκτυπος του έργου του για μένα τον κάνει την πιο σημαντική underground προσωπικότητα στον ελλαδικό χώρο από τη δεκαετία του ‘80 μέχρι σήμερα -παράλληλα και την πιο παραγνωρισμένη.
Γιατί επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες και τα συγκεκριμένα σχήματα;
Επιλέχθηκαν φυσικά για το ελκυστικό τους image και την καλή μας σχέση με τους ατζέντηδες τους! Απαντώντας πιο σοβαρά τώρα, είναι δεδομένο ότι και τα τέσσερα σχήματα συνδέονται με το Μπάμπη και τη ζωή του, καθώς ο ίδιος τους είχε κυκλοφορήσει μέσω της εταιρίας του κομμάτια της δισκογραφίας τους… αλλά πέρα απ’ αυτό, είχαν και οι ίδιοι μια προσωπική σχέση μαζί του, οπότε ξεκάθαρα υπεισέρχεται το συναίσθημα στις συγκεκριμένες επιλογές.
Τι μας αφήνουν αλήθεια οι άνθρωποι που φεύγουν; Ποια είναι η δική σου αίσθηση για την παρακαταθήκη τους στις επόμενες γενιές -όταν φυσικά έχουν υπάρξει τόσο επιδραστικοί;
Για μένα ο Μπάμπης έχει αφήσει την αύρα του, τις ανεξάντλητες γνώσεις του, ένα πολυσχιδές έργο που μιλάει από μόνο του, το ήθος και την τιμιότητα του, την απόρριψη κάθε είδους βεντετισμού-εγωπάθειας. Οι επιλογές του στη ζωή, στην ουσία αποτελούσαν το καλύτερο παράδειγμα για όσους τον γνώρισαν και ίσως ακόμα περισσότερο για όσους είχαμε το προνόμιο της φιλίας του.
Εσύ τι θυμάσαι από εκείνον; Ποιες λέξεις του; Τι θαύμαζες; Τι ζήλευες; Τι κρατάς σαν φυλαχτό;
Τον Μπάμπη τον γνώρισα το 1989, μαθητής λυκείου ακόμα. Δύσκολο να ξεχάσω ότι εκείνη την πρώτη φορά ένιωσα όλες τις μυστικές υπηρεσίες του κόσμου να παρακολουθούν την κάθε μου κίνηση. Ο Μπάμπης ήταν κάτι σα θησαυροφυλάκιο-έπρεπε να προσπαθήσεις να βρεις το σωστό συνδυασμό για να το ανοίξεις και να εισέλθεις. Από τη στιγμή όμως που το κατάφερνες σύντομα συνειδητοποιούσες ότι πρόκειται για μια χαρισματική και ιδιαίτερα επιδραστική προσωπικότητα. Επίσης είχε μια ανατρεπτικά ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ και γενικότερα ο διάλογος μαζί του δεν ήταν ουσιαστικά ποτέ κάτι κοινότυπο, καθώς ήταν διανθισμένος με διάσπαρτες μουσικές-λογοτεχνικές-κινηματογραφικές αναφορές και λογοπαίγνια. Θαρρώ με όλα αυτά που έχω αναφέρει ότι είναι φανερό ότι πολλά μου έχει αφήσει, αλλά ίσως αυτό που κρατώ περισσότερο είναι ότι παρά τα τεράστια βάσανα -μεγάλωσε σε μια οικογένεια με ιδιαίτερες θρησκευτικές απόψεις σε ένα μικρό χωριό των Σερρών από το οποίο στην ουσία απέδρασε όταν ήταν έφηβος ενώ αργότερα ‘χτυπήθηκε’ από μια πολύ σπάνια πάθηση που του δημιούργησε μεγάλα κινητικά προβλήματα μέχρι το τέλος της ζωής του- που τον ταλαιπώρησαν σε όλη του τη ζωή, ο ίδιος μετουσίωσε τον πόνο σε κάτι απόλυτα δημιουργικό και επιδραστικό με το έργο του και με την ίδια του τη ζωή. Μπορεί το ταλαιπωρημένο του κορμί να αναπαύθηκε πριν από δύο χρόνια, η αύρα του ωστόσο ήταν, είναι και θα είναι…
Τι θα δούμε λοιπόν στο Principal Club Theater;
Μπορείτε να δείτε τέσσερα σχήματα (Γκούλαγκ, Απόστολος Δαδάτσης/Εκτός Ελέγχου, Ντίνος Σαδίκης και οι φιλοξενούμενοί μας από Αθήνα Lost Bodies) να παίζουν στη μνήμη του Μπάμπη -μεγάλο κομμάτι απ’ όλο τον καλό κόσμο των ημερών του Rollin Under και ίσως σε κάποια γωνιά εκεί πάνω τον ίδιο το Μπάμπη να παρακολουθεί με το τόσο χαρακτηριστικό του βλέμμα…
Info:
«Μια μέρα με τον Μπάμπη…»
Παρασκευή 12 Ιανουαρίου
Χώρος: Principal Club Theater
Ανδρέα Γεωργίου 56/Θεσσαλονίκη
Ώρα δυνητικής προσέλευσης: 20.00
Ώρα Έναρξης: 21.15 (αυστηρά)
Πρόγραμμα
21:15 Αποστόλης Δαδάτσης
22:00 Ντίνος Σαδίκης
23:00 Γκούλαγκ
00:00 Lost Bodies
Τιμή Εισιτηρίου: 10€
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
Nephilim Store (Πατριάρχου Ιωακείμ 17, Θεσσαλονίκη)
Δισκοπωλείο Λωτός (Σκρα 7, Θεσσαλονίκη)
More.com
Διοργάνωση υπό την αιγίδα του MiC Music Portal
Συνέντευξη στην Ελένη Σκάρπου
