Το περασμένο σαββατοκύριακο βρέθηκα με φίλους στη Μπολόνια και από εκεί στη Φλωρεντία σε ένα τριήμερο ταξίδι αστραπή. Ανάμεσα σε επαγγελματικές συναντήσεις και βόλτες στα ομορφότερα σημεία των δύο πόλεων, αναλογίστηκα για λίγο πως θα ήταν αν είχα μαζί μου ένα παιδί.
Θα μπορούσε άραγε να τρώω το πρωινό μου χαλαρά στην Piazza del Duomo; Να περπατώ αμέριμνος στη Santa Croce; Να κάνω τα ραντεβού μου στην Academia di Belle Arti; Να θαυμάζω τα αριστουργήματα της Galleria Uffizi; Ή μήπως θα ήταν αδύνατο;
Κάνοντας flash back στα χρόνια της δικής μου αθωότητας, συνειδητοποίησα ότι δε θα επέτρεπα στη μαμά μου να φύγει μακριά χωρίς εμένα. Το ρήμα «επιτρέπω» αποκτάει εφιαλτικές διαστάσεις. Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Θα έκλαιγα. Θα ασκούσα ψυχολογικό πόλεμο. Θα ικέτευα να με πάρει μαζί. Θα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να είμαι μαζί της. Ώσπου ίσως κατάφερνα να ανατρέψω τα σχέδια της. Μεγάλη προσωπική νίκη που τώρα αναλογίζομαι τι κόστος θα είχε για την ίδια. Από την άλλη όμως γιατί να μην το προσπαθούσε να με πάρει μαζί;
Στο αεροπλάνο, στην πίσω θέση ένα παιδί κλαίει ασταμάτητα. Γυρίζω διακριτικά. Βλέπω τη μαμά σε απόγνωση να προσπαθεί να το ηρεμήσει. Μιλάει ισπανικά στον άντρα της και δεν καταλαβαίνω τι λένε. Το ύφος της προδίδει κάτι σα το δικό μας «ξανά διακοπές με το παιδί δεν έχει!».
Αναρωτιέμαι πως θα μπορούσαν οι διακοπές να είναι ιδανικές ακόμη και με ένα παιδί. Καταλήγω πως χρειάζεται μπόλικη οργάνωση. Να ξέρουν όλοι το πρόγραμμα που ακολουθεί για να υπάρχει πλάνο και στόχος. Να παρακάμπτονται οι πιθανές καθυστερήσεις. Να προλαμβάνονται μικροατυχήματα και γκρίνιες της στιγμής με απλό τρόπο. Πρόγραμμα. Οργάνωση. Πρόληψη, Γκρίνια; Μα είναι αυτό διακοπές;
Από την άλλη και ένα παιδί που μένει πίσω μόνο του με τη γιαγιά δεν είναι η εύκολη λύση. Το ζευγάρι έχει ανάγκη να ζήσει λίγες στιγμές ανεξαρτησίας αλλά η έγνοια του παιδιού είναι παρούσα. Τώρα τι να κάνει; Που να είναι; Να έφαγε; Να κοιμήθηκε; Σκέψεις που δεν αφήνουν περιθώρια για ξέγνοιαστες διακοπές.
Το μυστικό λένε οι ιδικοί κρύβεται στη λέξη «προσαρμογή». Ότι κι αν επιλέξει η οικογένεια, το μαζί ή το χώρια στις διακοπές, χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή για να ισορροπήσουν οι ευθύνες με τις ξέγνοιαστες στιγμές. Σκεφτείτε λοιπόν τι ταιριάζει σε σας και ότι κι αν επιλέξετε περάσετε λίγο ποιοτικό χρόνο για να μπορέσετε να γυρίσετε στη ρουτίνα της καθημερινότητας ανανεωμένοι και με καινούριες εικόνες.
Γράφει ο Χρήστος Κρανιώτης .
Ποιητής, συγγραφέας και υπεύθυνος του εργαστηρίου ζωγραφικής Kristiboni (www.kristiboni.gr)
