Καταξιωμένα πρόσωπα, που δραστηριοποιούνται σε σπουδαίες ομάδες από διαφορετικούς χώρους, μας μιλούν για τη δική τους εμπειρία και μας θυμίζουν τη σημαντικότητα της Ομάδας και του Teamwork, σε μια εποχή που μας έχει κάνει μάλλον πιο μοναχικούς…
Τα δύο χρόνια της πανδημίας αναμφισβήτητα άλλαξαν όλα όσα ξέραμε. Καθημερινότητα, συνήθειες, δουλειές, στόχοι -όλα επηρεάστηκαν, προσαρμόστηκαν, περιορίστηκαν. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στην τηλεργασία, τις τηλεδιασκέψεις, τα videocalls, τα τηλεραντεβού και την κάθε είδους απομακρυσμένη επικοινωνία, μας έγινε ίσως λίγο πιο ξεκάθαρο: υπέροχα πράγματα συμβαίνουν όταν είμαστε μαζί, όταν από μονάδες γινόμαστε ομάδα.
Ελευθερία Θανούλη
Πρόεδρος Τμήματος Κινηματογράφου, Καθηγήτρια Θεωρίας Κινηματογράφου, ΑΠΘ & Πρόεδρος ΔΣ του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ/νικης
Ως Πρόεδρος στο Τμήμα Κινηματογράφου σε μια χρονιά που η πανδημία ανέτρεψε άρδην την καθημερινότητά μας, κατάλαβα ότι η σημασία της ομάδας είναι ακόμη μεγαλύτερη παρά την απουσία της φυσικής επαφής. Η ανάγκη για συνεργασία, συνεννόηση, ενσυναίσθηση και αλληλοστήριξη βοήθησε εμένα και τους συνεργάτες μου στο Τμήμα να συσφίξουμε ακόμα περισσότερο τις σχέσεις μας και να φέρουμε εις πέρας όλες τις επαγγελματικές υποχρεώσεις χωρίς εκπτώσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να βρούμε από εδώ και πέρα μία ισορροπία ανάμεσα στην εξ αποστάσεως επικοινωνία και τη φυσική παρουσία στον χώρο εργασίας, κρατώντας τα πλεονεκτήματα της κάθε δυνατότητας. Η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα είναι για μένα το κλειδί της επιτυχίας.
Στέλιος Τζολόπουλος
Προϊστάμενος Εργαστηρίων και Σκηνών ΚΘΒΕ
Κάπου στην αρχή του 2020, ακούγαμε ότι στην μακρινή Κίνα οι άνθρωποι αρρώστησαν, οι άνθρωποι κρύβονταν φοβισμένοι στα σπίτια τους. Κανείς μας, εδώ, τότε δεν φανταζόταν ότι σε λίγο καιρό θα κρυβόμασταν και εμείς φοβισμένοι στα σπίτια μας και ότι το εργασιακό μας σπίτι θα ήταν κλειστό, χωρίς προβολείς και με κλειστές αυλαίες. Κι όλοι εμείς οι άνθρωποι του Θεάτρου, που είχαμε μάθει να παίρνουμε την ιδέα και να την κάνουμε φωνή, εικόνα, έναν κόσμο ολόκληρο, τι θα κάναμε; Πώς θα ξορκίσουμε το κακό, τον φόβο μας, την ανασφάλεια που γεννήθηκε από αυτόν… Είχαμε μάθει να τον ξορκίζουμε με τη δύναμη που μας έδιναν τα κείμενα, οι ρόλοι, το σανίδι! Μια μέρα, πηγαίνοντας στα άδεια γραφεία μας στην ΕΜΣ, χωρίς πια να χρειάζεται να καρδιοχτυπούμε αν μας φτάνει ο χρόνος για την επόμενη πρεμιέρα, χωρίς να χρειάζεται καν να ανέβουν οι σφυγμοί από την ένταση για κάτι που πήγαινε στραβά, για κάτι που θα διακινδύνευε την πολύτιμη στιγμή που θ’ άνοιγε η αυλαία, ήρθε στο κεφάλι μου μια ιδέα που θα μας έκανε για μια ακόμα φορά ομάδα. Να κάνουμε κάτι, ρε αδερφέ, για αυτό τον διάολο που προσγειώθηκε από την μακρινή Κίνα και στην πατρίδα μας και μας έκλεισε και το εργασιακό μας σπίτι! Δεν χρειάστηκαν πολλά! Μερικά τηλέφωνα, ένα μεγάλο ΝΑΙ από τη Διοίκηση και πολλά μέτρα ύφασμα, που από τα «χρυσά» χέρια των γυναικών που κάνουν θαύματα στο Τμήμα των Ραπτριών του ΚΘΒΕ φτιάχτηκαν ειδικές ιατρικές στολές για το νοσηλευτικό προσωπικό που έδινε καθημερινά την φοβερή του μάχη. Το χειροκρότημα, η ικανοποίησή μας, η νίκη πάνω στον φόβο μας αυτή την φορά, είχε τη μορφή του χαμόγελου των ανθρώπων στα νοσοκομεία που παρέλαβαν την προσφορά μας, ένα μικρό τόξο στη φαρέτρα τους…
Στέλλα Τσιαρβούλα
Thessaloniki Area Manager / ActionAid
Η COVID συνθήκη, μας έκανε πιο μοναχικούς, ενίσχυσε την απομόνωση, την εσωστρέφεια, ενώ ταυτόχρονα μας ώθησε στην αναζήτηση του άλλου, στην αρμονική συνύπαρξη με αυτόν, στη δημιουργική συνεργασία μαζί του. Πλέον, οι ανάγκες αναδύονται όλο και πιο αστραπιαία, οι ομάδες συγκροτούνται τάχιστα και ο χρόνος πιέζει για άμεσα αποτελέσματα. Εν μέσω πανδημίας, η ActionAid απέκτησε παρουσία στη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα συστάθηκε μέσα στον ψηφιακό κόσμο. Μόλις το επέτρεψαν οι συνθήκες, τα μέλη της ανταμώθηκαν στο φυσικό περιβάλλον εργασίας. Οι πολλές και ετερόκλητες προκλήσεις αντιμετωπίζονται με ευελιξία, προσαρμοστικότητα, διατμηματική συνεργασία, διαμοιρασμό της πληροφορίας, αξιοποίηση της εξειδίκευσης του καθενός και αναγνώριση της συνεισφοράς του στο τελικό αποτέλεσμα, με διαρκή επαναξιολόγηση του πλαισίου λειτουργίας.
Άρης Χατζηνικολάου
Υπεύθυνος του Γραφείου Περιβάλλοντος ΠΑ.ΜΑΚ.
Λίγα πράγματα μου ήταν διδακτικότερα από τη συμμετοχή μου τα τελευταία χρόνια στις εθελοντικές δράσεις της Περιβαλλοντικής Ομάδας του ΠΑ.ΜΑΚ., αλλά και του μη κερδοσκοπικού συνεταιρισμού Βίος Coop. Το βασικό όφελος που έχω και στις δύο περιπτώσεις, από την πρώτη κιόλας μέρα, είναι η ευκαιρία να συνεργαστώ με ανθρώπους από διαφορετικές γεωγραφικές, κοινωνικές, πολιτικές και ηλικιακές αφετηρίες. Η σύνθεση που προκύπτει από τη συνεργασία αυτή και το πέρασμα από την θεωρία στην πράξη, είναι το ζητούμενο, είτε κάνουμε μια δράση ακτιβισμού για την προστασία του περιβάλλοντος, είτε δουλεύουμε για την καλλιέργεια κουλτούρας βιώσιμης κατανάλωσης στην πόλη. Ο πλούτος που προκύπτει από τη δια ζώσης ομαδική δράση δέχτηκε πλήγμα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, λόγω του κορονοϊού. Όμως, έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουμε καινούριους τρόπους επικοινωνίας και δημοκρατίας, με κάποια απρόσμενα οφέλη: για κάποιο λόγο η συνέπεια και η τήρηση χρόνων ήταν πολύ πιο εύκολη στην ηλεκτρονική επικοινωνία, όλες/οι κάναμε ένα update στις e-γνώσεις μας, ενώ αρκετές φορές η φυσική απομόνωση έδωσε την θέση της στην ηλεκτρονική συμμετοχή, περιορίζοντας κάπως την απώλεια της προσωπικής επαφής. Αν όντως θέλουμε να αφήσουμε την κοινωνία μας λίγο καλύτερη απ’ ό,τι τη βρήκαμε, θα πρέπει καταρχάς να εκπαιδεύσουμε, τόσο τον εαυτό μας όσο και τους γύρω μας, στο να μπορούμε να μετακινούμαστε από το «εγώ» στο «εμείς», είτε στο δια ζώσης, είτε στο εξ αποστάσεως σενάριο.
Έλενα Παπαδοπούλου
TEDx Ambassador
Συζητήσεις, διαφωνίες, ενθουσιασμός, γέλια, δημιουργικότητα, συνεργασία, αγωνία, επιτυχίες, απογοητεύσεις, συμπαράσταση, ικανοποίηση, οικογένεια, φίλοι, μαθήματα ζωής… είναι μόνο κάποιες από τις συνθήκες και τα συναισθήματα που περιγράφουν μια ομάδα. Ως ΤΕDx Αmbassador, μέλος και curator του TEDxThessaloniki, εξακριβώνω ότι η δυναμική ομάδων με κοινό όραμα και αξίες αναδεικνύεται πιο ισχυρή από την γεωγραφική απόσταση, τα διαφορετικά σημεία στη ζωή και τις προκλήσεις. H ατομική οδός διαθέτει άλλα οφέλη, ναι. Όμως, μια ομάδα προσφέρει ισχυρό πλαίσιο προσφοράς, διάκρισης και εξέλιξης εντός ενός συνόλου υψηλών απαιτήσεων. Πιστεύω στην ομάδα και τη δυναμική ενός ηγέτη που εμπνέει με το προσωπικό παράδειγμα. Η δύναμη μιας ομάδας είναι ο πλούτος της συνύπαρξης των στοιχείων που την συνθέτουν, τα οποία αποδεικνύονται πιο ισχυρά απ’ όσα διαχωρίζουν τα μέλη της. Γιατί είναι σημαντική μια ομάδα και το teamwork? – Γιατί ανακαλύπτουμε, μαθαίνουμε και εξελίσσουμε τον εαυτό μας. – Γιατί «Μόνος πας γρήγορα, μαζί πάμε πιο μακριά». – Γιατί μια ομάδα είναι η ίδια η ζωή. – Γιατί όπως είπε και η Μητέρα Τερέζα: «I can do things you cannot, you can do things I cannot; together we can do great things.»
Βασίλης Ιωάννου
Γενικός Διευθυντής Χ.Α.Ν.Θ.
Η σημερινή εποχή με τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η πανδημία, έχει κάνει τους περισσότερους ανθρώπους μοναχικούς και η έννοια της ομάδας και της συλλογικότητας φαίνεται να περνά σε δεύτερη μοίρα. Ένα από τα ζητούμενα της εποχής είναι να επαναπροσδιορίσουμε τα σημαντικά και να μεταφέρουμε στους νεότερους ιδανικά και αξίες που κάνουν μια κοινωνία καλύτερη. Στη Χ.Α.Ν.Θ. συμπληρώνουμε φέτος 100 χρόνια ζωής, 100 χρόνια προσφοράς στον άνθρωπο, την πόλη, την κοινωνία. Το τεράστιο πολυεπίπεδο έργο που έχει συντελεστεί δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς συλλογική συνείδηση, εργασία και αλληλοβοήθεια πολλών και διαφορετικών ανθρώπων που συντάχθηκαν σε ένα κοινό όραμα που ξεπερνά τα στενά όρια της ατομικότητας.
Αμαλία Κοντογιάννη
Προϊσταμένη Τμήματος Καλλιτεχνικού Έργου και Δραματολογίου ΚΘΒΕ
Αν θες να προχωρήσεις γρήγορα, προχώρα μόνος σου.
Αν θες να φτάσεις μακριά, προχώρα μαζί με άλλους. Αφρικανική παροιμία Το θέατρο, που είναι τέχνη κατ’ εξοχήν ομαδική, με μύησε στη συνεργασία. Στο Τμήμα Καλλιτεχνικού Έργου και Δραματολογίου του ΚΘΒΕ έμαθα στην πράξη ότι η ομαδικότητα δεν είναι χάσιμο χρόνου αλλά κέρδος κόπου. Η ομάδα με βοηθά, όπως και όλες/ους μας, να κατακτούμε την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό για τον εαυτό μας και τους άλλους· ν’ αντιλαμβανόμαστε ότι ο σεβασμός στον συνεργάτη, δεν καταργεί την ιεραρχία αλλά ανοίγει δρόμους συνύπαρξης, ουσιαστικής συνεργασίας και εξέλιξης. Και, βέβαια, ότι το να δέχεσαι τη λειτουργία της ομάδας είναι πάντοτε επιλογή, καθώς η όποια δυσκολία να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο μιας ομάδας πηγάζει κατά βάση από τον εγωισμό, την έλλειψη αφοσίωσης και συνεργατικού πνεύματος. Επιλέγοντας, λοιπόν, την ομαδικότητα ως μέθοδο δουλειάς, έμαθα να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες μαζί με τους άλλους, να στηρίζουμε την καλλιτεχνική δημιουργία και να ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις μεγάλων τοπικών και διεθνών διοργανώσεων του θεάτρου.
Άννα Μαχαιριανάκη
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος
Η δημιουργία είναι μοναχική απασχόληση. Απαιτεί την ατομική εγρήγορση, ευαισθησία και ικανότητα να μετασχηματίσεις τη λογική και το συναίσθημα σε υλικά που αποτελούν πολιτιστικό προϊόν. Το θέατρο εξ ορισμού προϋποθέτει επί του πεδίου τη συνεργασία της ομάδας για την παραγωγή της θεατρικής παράστασης. Μπαίνει λοιπόν κάθε συντελεστής με την προίκα του και συμβάλει στο πλάσιμο του τελικού αποτελέσματος. Ο δημιουργικός διάλογος, μεταξύ της κατά συνθήκη θεατρικής οικογένειας, μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα αρμονικής και γόνιμης συνύπαρξης ή το αντίθετο -και αυτή η ενέργεια είναι πάντα εμφανής στη σκηνή. Το σίγουρο είναι ότι ο θεατής το εισπράττει σε κάθε περίσταση. Προσωπικά ωριμάζω περισσότερο και γίνομαι σοφότερη κάθε φορά μετά τη διαδικασία της συν-ύπαρξης και της συν-πράξης. Η επίδραση του άλλου, επίσης, με ενεργοποιεί γιατί μου θέτει όρια και φραγμούς που πρέπει να υπολογίζω σε κάθε έκφανση του βίου μου.
Συνεντεύξεις στην Ελένη Ομήρου
*Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο freepress περιοδικό του ΚΘΒΕ «ΠΡΑΞΗ» (XEIMΩΝΑΣ 2021-ΑΝΟΙΞΗ 2022)
