Καλοκαίρι 2021, μετά από έναν χειμώνα που κράτησε περισσότερο από όσο αντέχαμε. Η συναισθηματική, και όχι μόνο, απόδοση μιας χρονιάς που μας σημάδεψε όλους, αποτυπώνεται σε δύο φράσεις-κλειδιά: (ίσως) κάτι μάθαμε, (σίγουρα) κάτι ευχόμαστε. Ζητήσαμε λοιπόν από αγαπημένα και ενδιαφέροντα πρόσωπα, από διαφορετικούς χώρους, να μας απαντήσουν στην κοινή ερώτηση, συμπληρώνοντας τις φράσεις…
Πανδημία, ένας χρόνος μετά.
Έμαθα……….. Εύχομαι…………
Γιώργος Μπρατάνης-Cayetano
Μουσικός
Έμαθα… ν’ ακούω τη σιωπή, να δίνω σημασία στα περαστικά και εφήμερα, ν’ αγαπώ περισσότερο τον αέρα, τον ήλιο, την βροχή. Έμαθα τις πραγματικές προτεραιότητες και να τις διεκδικώ, να δίνω και να δέχομαι, να δημιουργώ χωρίς στεγανά.
Εύχομαι… έναν κόσμο πιο συμπονετικό, αλληλέγγυο και υποψιασμένο σε σχέση με το «αύριο» που αποδεδειγμένα πλέον μπορεί να φέρει τούμπα αυτά που, ως χθες, θεωρούσαμε «κανονικά».
Δημήτρης Κυρσανίδης
Παγκόσμιος πρωταθλητής Parkour
Έμαθα… πάρα πολύ καλά ένα πράγμα, ένα χρόνο μετά την πανδημία, κι αυτό είναι το να φιλτράρω πάρα πολύ καλά αυτά που ακούω -και εννοείται και αυτά που λέω. Έμαθα σε κάποια πράγματα να μην είμαι απόλυτος. Τέλος, έμαθα ότι ο συνδυασμός κατάθλιψης-πανδημίας είναι το χειρότερο πράγμα. Έτσι, έμαθα να χρησιμοποιώ την τηλεόραση συνετά, συγκεκριμένα και να την αφήνω κλειστή την περισσότερη ώρα.
Εύχομαι… περισσότερος κόσμος να σκεφτεί την υγεία του και να στραφεί στον αθλητισμό, όχι να κλειστεί μέσα. Να καταλάβουμε όλοι ότι για να έχουμε υγεία πρέπει να κάνουμε και κάτι που προσφέρει υγεία κι όχι να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια μόνο.
Ήρα Κατσούδα
Stand up comedian
Έμαθα… Ότι το 1800 στην Αγγλία, στις παράνομες λέσχες τζόγου, υπήρχε ένας υπάλληλος που η μόνη του δουλειά ήταν να καταπιεί τα ζάρια σε περίπτωση εφόδου της αστυνομίας. Και γιατί το έμαθα αυτό; Γιατί το γκούγκλαρα. Και γιατί το γκούγκλαρα; Γιατί είχα εξαντλήσει οτιδήποτε άλλο και ΒΑΡΙΟΜΟΥΝ. Πέρα από αυτή την χρήσιμη γνώση που μου προσέφερε το lockdown, σε σοβαρή βάση έμαθα να κάνω υπομονή, κάτι που πραγματικά δεν είχα καθόλου σαν άνθρωπος. Αυτό. Και ότι το άλμα του καγκουρό μπορεί να φθάσει τα 7,6 μέτρα.
Εύχομαι… Δεν θα ευχηθώ να περάσει αυτό που ζούμε γιατί έτσι και αλλιώς, νομοτελειακά, θα περάσει. Εύχομαι όμως πραγματικά να μην μας αφήσει πολλά κουσούρια και κοινωνικές παθογένειες.
Ευθύμης Κάλφας
Ραδιοφωνικός παραγωγός
Έμαθα… ότι οι αγκαλιές δεν είναι δεδομένες και πως τελικά τις εκτιμάς όταν δεν μπορείς να τις κάνεις! Αγκαλιές γεμάτες συναίσθημα που υπερκαλύπτουν λόγια και σιωπές. Αγκαλιές που μοιάζουν με κεφαλοκλείδωμα και που εκφράζουν όλα όσα δεν τολμάμε να πούμε!
Εύχομαι… να μην υπάρξει ξανά ημέρα που δεν θα μπορούμε να αγκαλιάσουμε σφιχτά ό,τι μας λείπει, μας ηρεμεί και μας κάνει να νιώθουμε ο εαυτός μας. Δεν έχουμε έρθει σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο για να βρισκόμαστε σε απόσταση με όσους αγαπάμε!
Μαρία Καραμήτρη
Ηθοποιός-σκηνοθέτης
(ένα χρόνο μετά την πανδημία)
Η ζωή θα τελειώνει, η ζωή θα ξαναρχίζει
(έμαθα)
Τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο αμοιβαία κατανοητό από δύο όμοιους πόνους.
(εύχομαι)
Να ανταμειφθούμε με ευτυχία.
Βασίλης Γάκης
Πρόεδρος Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης
Έμαθα… ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι η ζωή περικλείει το έκτακτο στο πρόγραμμά της. Η πανδημία μού δίδαξε να εκτιμώ περισσότερο τα μικρά πράγματα στη ζωή. Να επικεντρώνομαι στα ουσιώδη, σε εκείνα που πραγματικά έχουν αξία. Επίσης κατανόησα ακόμα περισσότερο πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη επαφή και η κοινωνική αλληλεπίδραση, αλλά και το πόσο προσαρμοστικοί είμαστε οι άνθρωποι στα νέα δεδομένα.
Εύχομαι… να έχουμε την υγεία μας και να βγούμε νικητές από τη δοκιμασία που βιώνουμε. Ακόμα, να διδαχθούμε πόσο πολύτιμη είναι η ζωή και να διατηρήσουμε το υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας που επιδεικνύουμε καθημερινά την περίοδο της πανδημίας.
Αθανάσιος Κολαλάς
Eικαστικός-σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής Φεστιβάλ Επταπυργίου
Έμαθα… την αξία του αγγίγματος, της χειραψίας, της αγκαλιάς, της αβίαστης μεσογειακής έκφρασης, της επαφής -μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Εύχομαι… να μάθαμε τελικά πως τίποτε δεν είναι δεδομένο, πόσο εύκολα ανατρέπονται τα απλά, καθημερινά πράγματα και πως μόνο η συλλογική προσπάθεια οδηγεί σε ουσιαστικές λύσεις. 
Χριστίνα Φλαμπούρη
Alpinist & Motivational Speaker
Έμαθα… ότι κάθε δυσκολία είναι μια ευκαιρία να γνωρίσεις μια νέα εκδοχή του εαυτού σου που ίσως είναι λίγο πιο δυνατή από όσο μπορούσες να φανταστείς. Την περίοδο της καραντίνας την πέρασα δύσκολα -τουλάχιστον στην αρχή της. Ακύρωσα μία ορειβατική αποστολή και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από ό,τι έκανα στην καθημερινότητά μου. Μέχρι τότε έμενα σπίτι μόνο για ύπνο και κάθε Σαββατοκύριακο ήμουν σε ένα διαφορετικό βουνό της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Επομένως οι πρώτες εβδομάδες στο σπίτι με δυσκόλεψαν πολύ, έψαχνα πού να διοχετεύσω την ενέργειά μου και την αγάπη μου για τις κορυφές. Τελικά οι επιπλέον ώρες στο σπίτι μού άνοιξαν νέους ορίζοντες. Προσπάθησα να μεταδώσω όλη αυτή την αγάπη για τους υψηλούς στόχους και τα βουνά σε όσα περισσότερα παιδιά γίνεται μέσω πολλών διαδικτυακών παρουσιάσεων σε σχολεία, αλλά κυρίως μέσα από το παραμύθι «Στις 7 Κορυφές» που έγραψα μαζί με τη φίλη μου Μαρία Ρουσάκη και κυκλοφορεί σε περίπου ενάμιση μήνα από τις εκδόσεις Πατάκη. Ένα νέο «ταξίδι» ξεκίνησε για μένα αυτή τη δύσκολη περίοδο, που φαίνεται να είναι συναρπαστικό.
Εύχομαι… να τελειώσει σύντομα η πανδημία και να μην μας ξαναστερηθεί ποτέ η ελευθερία μας, το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε!
Συνεντεύξεις στην Ελένη Ομήρου
*Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο freepress περιοδικό του ΚΘΒΕ «ΠΡΑΞΗ» (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2021)
