Ο Σάκης Μπιρμπίλης είναι γνωστός και διακεκριμένος στο θεατρικό σανίδι ως φωτιστής σε άπειρες παραγωγές. Με την παράσταση «Ωκεανός» συστήθηκε στο ελληνικό κοινό και ως σκηνοθέτης. Το έργο του Αλεσάντρο Μπαρίκο έρχεται στη Θεσσαλονίκη για 6 μόνο παραστάσεις και ο σκηνοθέτης της παράστασης μιλάει στο praximag για το τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στη Μικρή Σκηνή της Μονής Λαζαριστών, 15 με 19 Μαΐου.
Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον στο έργο και αποφασίσατε ν’ ασχοληθείτε με αυτό;
Δε θα ήθελα ποτέ να βρεθώ αβοήθητος πάνω σε μια σχεδία, τρομακτικά μόνος, να παλεύω με τους ανίκητους εχθρούς του μυαλού μου.
Επανερχόμενος στο κείμενο εδώ και 20 περίπου χρόνια, συνειδητοποίησα ότι βιώνουμε αυτή τη συνθήκη σε άλλη ένταση και μορφή πολλές φορές στη ζωή μας και ότι ο «ΩΚΕΑΝΟΣ» δεν είναι άλλο, παρά ο καθρέφτης της ψυχής οποιουδήποτε ανθρώπου.
Έχετε κάνει αλλαγές στο πρωτότυπο κείμενο; Εάν ναι, τι είδους;
Η διασκευή στο θεατρικό κείμενο περιλαμβάνει το β΄κεφάλαιο του μυθιστορήματος. Στην έναρξη της παράστασης προσθέσαμε τις θεές Λιτές που εμφανίζονται στην Ιλιάδα του Ομήρου και οι οποίες κυνηγούν την Άτη, που με ελαφράδα και ταχύτητα περπατά στα κρανία των ανθρώπων και σκορπάει τον όλεθρο. Οι Λιτές, προσωποποίηση προσευχών θλίψεως και μετανοίας, είναι γριές, κουτσές και στραβές, ανήμπορες να προλάβουν την αδελφή τους και να θεραπεύσουν τα κακά που εκείνη προκαλεί στους ανθρώπους. Επιπλέον, έχει γίνει μία επεξεργασία του αρχικού κειμένου προς διευκόλυνση της αφήγησης και της ροής του μονολόγου.
Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα του έργου; Τι προβληματισμούς περνάει στους αναγνώστες/θεατές;
Με όπλα την ομορφιά και τη λυρικότητα του κειμένου, θέλουμε να προκαλέσουμε στο θεατή μία αναλαμπή στο σκοτεινό δωμάτιο του μυαλού του, που θα γεννήσει μία αυτοκριτική- αναρώτηση για τη θέση του απέναντι στον εαυτό του και την κοινωνία.
Ποιος είναι ο ρόλος του «ωκεανού» στο έργο;
Ο «ΩΚΕΑΝΟΣ» είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για τους ναυαγούς αλλά και η αποκάλυψη του Θεού. Είναι η ανεξερεύνητη πλευρά του εσωτερικού κόσμου των ηρώων, ανυπόφορη αλλά και η μόνη αληθινή.
Η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Τώρα ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για 6 εμφανίσεις. Ποιες είναι οι μέχρι τώρα αντιδράσεις του κοινού και τι προσδοκείται από το κοινό της συμπρωτεύουσας;
Ελπίζουμε η Θεσσαλονίκη, ως ιστορικά πολιτισμικό και καλλιτεχνικό κέντρο να αγκαλιάσει αυτήν την παράσταση με συγκίνηση και αγάπη. Εξάλλου οι άνθρωποί της, έχουν μεγαλύτερη οικειότητα και ευαισθησία με τη θάλασσα. Ανυπομονούμε να παρουσιάσουμε την παράσταση και να συζητήσουμε μαζί τους.
Θα μοιραστείτε μαζί μας κάποιο απόσπασμα από το έργο που σας άγγιξε περισσότερο;
«Το μόνο πρόσωπο που μου έμαθε πραγματικά κάτι, ήταν ένας γέρος ονόματι Ντάρρελ… Έλεγε πως υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων: εκείνοι που ζουν μπροστά στη θάλασσα, εκείνοι που φτάνουν μέσα στη θάλασσα και εκείνοι που από τη θάλασσα καταφέρνουν να επιστρέψουν ζωντανοί. Κι έλεγε: Θα δεις τι έκπληξη όταν ανακαλύψεις ποιοι είναι οι πιο ευτυχείς. Εγώ ήμουν παιδί τότε..»
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Έχω πολλές ιδέες σκηνοθετικά αλλά η ενασχόληση μου με το φωτισμό παραστάσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό δε μου επιτρέπει την άμεση υλοποίησή τους. Παρ’ όλα αυτά δουλεύω παράλληλα μια καινούργια ιδέα σε ένα κείμενο του Ντοστογιέφσκι.
Συνέντευξη στη Δάφνη Τσάρτσαρου
