Σκληρότητα και τρυφερότητα, σοφία και τρέλα, κωμικότητα και τραγικότητα, γέλιο και συγκίνηση – σε έναν κόσμο γεμάτο συναισθήματα μας ταξιδεύει ο μονόλογος «Το μπουφάν της Χάρλεϋ ή πάλι καλά», καθώς μία μητέρα μιλά στον εύζωνα γιο της μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Ενώ αυτός θα την ακούσει θέλει δε θέλει, εμείς θα πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά στην ανιδιοτελή μητρική αγάπη μέσα από την ερμηνεία της Μαριάννας Τουμασάτου στο Θέατρο Φαργκάνη.
Το κείμενο του Βασίλη Κατσικονούρη “Το Μπουφάν της Χάρλεϋ” ζωντανεύει για άλλη μία φορά στη θεατρική σκηνή. Έπειτα από τις υπέροχες παλαιότερες ερμηνείες της Άννας Βαγενά, Άννας Παναγιωτοπούλου και Άννας Αδριανού, τι διαφορετικό θα δούμε στην παράσταση με εσάς ως πρωταγωνίστρια;
Κάθε φορά που ένας διαφορετικός ηθοποιός παίζει τον ίδιο ρόλο, είναι ένας άλλος ρόλος, γιατί ο καθένας από εμάς πάντα προσθέτει τη δική του αίσθηση απέναντι στα πράγματα. Μπορεί να τοποθετεί κάτι, όμως αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η καινούργια προσέγγιση είναι πάντα καλύτερη από την προηγούμενη.
Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που κάνει ιδιαίτερο τον δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και τον γιο της;
Κάθε σχέση ενός παιδιού με τον γονιό του είναι ιδιαίτερη και ξεχωριστή σαν το DNA των ανθρώπων. Εδώ πέρα έχουμε την κλασική ελληνίδα μάνα, η οποία πέτυχε τον γιο της στη γωνία και του λέει “κάτσε να σου τα πω εδώ τώρα”. Από εκεί και πέρα, οι ανατροπές που βλέπουμε στην παράσταση είναι αυτές που δημιουργούν τη μαγεία του έργου.
Πόσο βλέπετε να έχει αλλάξει η ελληνίδα μάνα μέσα στον χρόνο;
Νομίζω ότι οι γονείς έχουμε αλλάξει έτσι κι αλλιώς στο πέρασμα των χρόνων διότι έχουμε μάθει περισσότερα πράγματα. Όμως, πιστεύω πως η ελληνίδα μάνα οφείλει – μιας και της δόθηκε αυτός ο τίτλος – να κρατάει πάντα τα γκέμια της παρέμβασης, αλλά και παράλληλα αυτά της λατρείας.
Μέσα στην αγωνία της σκληρής εποχής που διανύουμε, τι θεωρείτε ότι είναι αυτό που έχουν να πουν οι σημερινοί γονείς στα παιδιά τους και που αξίζει να το ακούσουν;
Δεν ξέρω τι πρέπει να πουν… Ίσως ως γονείς πρέπει περισσότερο να αφήνουμε στα παιδιά μας έναν ανοιχτό δρόμο για να τον διαλέξουν από μόνα τους. Κι αν έχουμε κάνει μια καλή καθοδήγηση σε σχέση με τις αξίες της ζωής και της ανθρώπινης φύσης, νομίζω δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο. Δύο πράγματα χρειάζονται κατά βάση οι νέοι: αγάπη και όρια. Τα υπόλοιπα θεωρώ πως έρχονται από μόνα τους.
Ξεκινάμε με όνειρα και καταλήγουμε στο “Πάλι Καλά”, όπως λέει και ο τίτλος της παράστασης. Τι συμβαίνει ενδιάμεσα;
Νομίζω πως αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τη στάση που τηρεί ο καθένας μας απέναντι στη ζωή, με τις απαιτήσεις που έχει από αυτήν αλλά και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα οριστεί να διαβεί. Πώς να πούμε το ίδιο πράγμα τώρα σε ένα παιδί που βιώνει έναν πόλεμο και σε ένα παιδί πολύ πλούσιο; Τα ίδια θα πούμε σε ένα παιδί που έχει αντικειμενικές δυσκολίες σε κάποια σωματική κίνηση και σε ένα που κατασκευαστικά έχει φοβερές ευκολίες; Οπότε όχι, δεν μπορούμε να πούμε ένα πράγμα, γιατί κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Καλό θα ήταν να αποφύγουμε να κάνουμε τους έξυπνους για να τους τα δείξουμε όλα – τα παιδιά ξέρουν από μόνα τους και έχουν τη δική τους μοναδική ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα πράγματα γύρω τους. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται νουθεσίες. Αν αγαπάς κάποιον, του δείξεις τις πραγματικές αξίες της ζωής και δεν τον μεγαλώνεις σαν μελλοντικό κατακτητή της γης, νομίζω τα πράγματα γίνονται αυτεπάγγελτα. Εκτός αν κάποιο κύτταρο είναι έτοιμο να κατακτήσει αρνητικά τη γη. Κατά τα άλλα, αν μαθαίναμε στα παιδιά αυτά που έπρεπε, θεωρώ πως δεν θα είχαν κανένα θέμα.
Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο σύζυγός σας, Αλέξανδρος Σταύρου. Πόσο εύκολο είναι για εσάς να συνεργάζεστε επί σκηνής με τον πιο κοντινό σας άνθρωπο;
Εμείς μάθαμε πρώτα να συνεργαζόμαστε στον επαγγελματικό στίβο και μετά στον στίβο της ζωής. Είναι δηλαδή κάτι που το ξέρουμε ήδη, δεν είναι πρωτόγνωρο. Δεν έχει σημασία από ποια θέση θα συνεργαστούμε κάθε φορά, γιατί ξέρουμε πώς να δουλέψουμε μαζί και πότε πρέπει να το κάνουμε. Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Όλα τα πράγματα δεν γίνονται την ίδια ώρα, καθένα θέλει τη στιγμή του.
Έχετε μιλήσει για τον θετικό ρόλο που έπαιξε η ψυχοθεραπεία στη ζωή σας. Πώς σας βοήθησε σαν γυναίκα, επαγγελματία και μητέρα;
Η ψυχοθεραπεία νομίζω βοηθάει τον καθένα μας ανεξάρτητα από τον τίτλο της ζωής του, αρκεί να βρούμε τον ψυχοθεραπευτή ή την ψυχοθεραπεύτρια που μας ταιριάζει. Έχει μεγάλη σημασία, γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να ζει, οπότε έχει και τον δικό του τρόπο να νιώθει. Άρα πρέπει να βρούμε τον σωστό ψυχοθεραπευτή για εμάς και να μην ντραπούμε να πούμε τις σκέψεις και τους φόβους μας, τις αγωνίες και τις χαρές μας. Νομίζω ένας άνθρωπος που είναι εκεί για να μας βοηθήσει δεν έχει κάτι να κερδίσει ή να χάσει από εμάς. Εγώ ήμουν πολύ έτοιμη για κάτι τέτοιο, πραγματικά το είχα ανάγκη και είχα φτάσει στο σημείο που ο εγωισμός μου δεν ήταν τόσο ισχυρός. Συνεπώς μπόρεσα και νίκησα πολλά κομμάτια του.
Τον τελευταίο χρόνο, είστε ενεργό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος “Τζένη Καρέζη”. Μιλήστε μας λίγο για τη δράση του και το ρόλο του στην προώθηση της ανακουφιστικής φροντίδας.
Το Ίδρυμα “Τζένη Καρέζη” ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Κώστα Καζάκο και την Κυριακή Μυστακίδου στη μνήμη της Τζένης. Στόχος μας είναι βοηθήσουμε κάθε άνθρωπο να έχει μία καλή διαδρομή καθόλη τη διάρκεια μιας χρόνιας νόσου. Δεν αναφερόμαστε μόνο στη διαδικασία που βιώνει ένας ασθενής προς το τέλος του ταξιδιού του. Μιλάμε και για τα κομμάτια της ζωής του που έχουν ακόμα πολύ μέλλον, καθώς και για το προσωρινό χρονικό διάστημα που μπορεί να περάσει ενώ αντιμετωπίζει ένα είδος δυσκολίας στην υγεία του. Η Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής “Τζένη Καρέζη” λειτουργεί στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, και συγκεκριμένα στην πανεπιστημιακή μονάδα της Ιατρικής Σχολής. Είναι η πρώτη σχετική μονάδα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, βρίσκεται δίπλα σε όλους τους χρόνια πάσχοντες και είναι δωρεάν. Η ανακουφιστική αγωγή δεν υπήρχε στην Ελλάδα, αφού τώρα ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος και η Κυριακή Μυστακίδου είναι επί της ουσίας ο άνθρωπος που την έφερε στη χώρα μας. Έχοντας ζήσει δύσκολες στιγμές από κοντά και με τους δικούς μου ανθρώπους, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν όλοι όσοι πάσχουν ότι μπορούν να κάνουν αυτή τη διαδρομή με τη Μονάδα ως σύμμαχο στο πλευρό τους. Καθένας από μας που ζει στην Αθήνα αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα μπορεί να απευθυνθεί δωρεάν στη Μονάδα “Τζένη Καρέζη” για να λάβει βοήθεια από μία εξειδικευμένη ομάδα γιατρών, ψυχολόγων και άλλων ειδικών υγείας που προσεγγίζουν αυτή την προσπάθεια ολιστικά και με σεβασμό στον ασθενή.
Έχοντας βρεθεί πολλές φορές στην πόλη μας με τις θεατρικές σας παραστάσεις, πώς θα περιγράφατε την εμπειρία από την επαφή σας με το κοινό της Θεσσαλονίκης;
Για τους ηθοποιούς, η Θεσσαλονίκη είναι το λούνα παρκ μας. Είναι ο χώρος που ξεκουράζεται η ψυχή μας και – πολύ συχνά – το κορμί μας, γιατί δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις ανεβαίνοντας στην πόλη, παρά μόνο την παράσταση. Επομένως, βρίσκουμε αναγκαστικά τον ελεύθερο χρόνο να δώσουμε στον εαυτό μας αυτό που χρειάζεται. Η Θεσσαλονίκη έτσι κι αλλιώς είναι μια υπέροχη πόλη από μόνη της. Η ενέργειά της και η χαλαρότητα που έχει σε σχέση με τους ρυθμούς της Αθήνας σου επιτρέπουν να την χαρείς. Όταν έρχομαι στη Θεσσαλονίκη νιώθω ότι συναντιόμαστε πολύ όμορφα. Υπάρχει πάντα μια χημεία και, δεν ξέρω, νομίζω ότι μου πάει πολύ αυτή η πόλη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Το μπουφάν της Χάρλεϋ ή πάλι καλά»
Συγγραφέας: Βασίλης Κατσικονούρης
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Σταύρου
Μουσική: Στέφανος Αδάμης
Σκηνογραφία: Ντέιβιντ Νεγρίν
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Γραφιστική επιμέλεια Indigo Creative
Φωτογραφίες:Γιώργος Καλφαμανώλης
Μακιγιάζ: Ιωάννης Μιχαλέλης
Παραγωγή: Erofili Productions
Ερμηνεύει η Μαριάννα Τουμασάτου
Πού: Θέατρο Φαργκάνη (Αγ. Παντελεήμονος 10, πλησίον Καμάρας)
Έναρξη Παραστάσεων: 21 Οκτωβρίου 2023
Ημέρες και ώρες παραστάσεων :Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00
Εισιτήρια: 18€, 15€ και 12€
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310208007
Τμήμα κρατήσεων: 2107012123
Συνέντευξη στη Λία Κατσανά
