Εγκαινιάστηκε η φωτογραφική έκθεση της Άρτεμης Αλκαλάη «Σπουδή πάνω στο δράμα, τη μνήμη και την απώλεια: Έλληνες Εβραίοι επιζώντες από το Ολοκαύτωμα», η οποία αποτελεί μία εκ των δύο εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκης για την Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.
Στο πλαίσιο της διοργάνωση πραγματοποιήθηκε συναυλία με σύμπραξη του ΜΜΘ, της ΚΟΘ και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, ενώνοντας επί σκηνής τους καλλιτεχνικούς διευθυντές των δύο οργανισμών. Η Ζωή Τσόκανου στο πόντιουμ και ο Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης στο πιάνο παρουσίασαν ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει το Adagietto από τη Συμφωνία αρ. 5 του Γκούσταβ Μάλερ και το Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 5 σε μι ύφεση μείζονα, έργο 73 (Emperor) του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.
Στην έκθεση φωτογραφίας της αναφέρθηκε η εικαστικός Άρτεμις Αλκαλάη λέγοντας τα εξής: «Ήταν ένα ηθικό χρέος απέναντι στους νεκρούς της δικής μου οικογένειας αλλά και σε όλους τους Έλληνες Εβραίους. Ήθελα να δούμε τη μορφή τους και να μην αποτελούν έναν αριθμό, όπως αυτός που χαράχτηκε στο μπράτσο τους στα στρατόπεδα εξόντωσης». Στις φωτογραφίες της η καλλιτέχνις εντάσσει και έργα της που έχουν την αρχετυπική μορφή ενός σπιτιού. «Ο συμβολισμός του σπιτιού είναι πολύ σημαντικός, καθώς μέσα στο σπίτι βιώνουμε συνήθως την ευτυχία και την ασφάλεια. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που φωτογράφισα έχασαν αυτό το σπίτι τους κυριολεκτικά και μεταφορικά και με ένα συμβολικό τρόπο τους έδωσα ένα μικρό σπιτάκι για να θυμηθούν την προηγούμενη ζωή και τα παιδικά τους χρόνια. Πολλοί απ’ αυτούς έφυγαν από τη ζωή. Είναι οι τελευταίοι μάρτυρες της ευρωπαϊκής βαρβαρότητας».
Στο πλαίσιο της διοργάνωσης των δύο εκδηλώσεων, ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαυίδ Σαλτιέλ αναφέρθηκε στη μακραίωνη εβραϊκή παρουσία στη Θεσσαλονίκη, την επονομαζόμενη και Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, λέγοντας πως γενικά «οι Εβραίοι υπήρξαν παρεξηγημένοι και αντιμετωπίστηκαν ως ξένοι, ακόμη κι όταν τους έπαιρναν με τα τρένα για τα στρατόπεδα του θανάτου. Η Ημέρα Μνήμης είναι μια ευκαιρία να δηλώσουμε την παρουσία μας στην πόλη και η συναυλία αυτή είναι η αρχή μιας σειράς άλλων εκδηλώσεων. Η μουσική ενώνει, απαλύνει τις ψυχές». Ο ίδιος αναφέρθηκε και σε άλλη μια επέτειο που γιορτάζεται φέτος, τα 70 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ: «Περίπου 30.000 Θεσσαλονικείς Εβραίοι πήγαν κι εργάστηκαν για τη δημιουργία του λιμανιού της Χάιφας. Ήταν λοιπόν κι αυτοί μέσα σε εκείνους που δημιούργησαν το Ισραήλ».
«Το Μέγαρο συγχωνεύει δύο διαφορετικής υφής εκδηλώσεις. Μια έκθεση φωτογραφίας, με κυρίαρχο το βλέμμα αλλά και την εκκωφαντική σιωπή των επιζώντων, αλλά και μια μουσική εκδήλωση, όπου ο ήχος πρωταγωνιστεί», είπε ο «οικοδεσπότης» των εκδηλώσεων, ο πρόεδρος του δ.σ. του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης Νικήτας Μυλόπουλος. Όπως εκτίμησε, «το Ολοκαύτωμα άλλαξε για πάντα την αντίληψη για τα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η διάσωση της ιστορικής μνήμης παραμένει ζητούμενο, ιδίως στις μέρες μας, με τον αντισημιτισμό και τον φασισμό να είναι παρόντες στις κοινωνίες μας. Πώς να μιλήσεις για την ιστορία της Θεσσαλονίκης αν δεν μιλήσεις για την εξόντωση των Εβραίων πολιτών της; Επανερχόμαστε λοιπόν με όρους μνήμης αλλά και με όρους πολιτικής ερμηνείας».
Στο πιο συγκλονιστικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, το Ολοκαύτωμα, αναφέρθηκε και ο Ούβε Μάτσκε, πρόεδρος του ΕΤΟΣ (Ειδικό Ταμείο Οργάνωσης Συναυλιών) της ΚΟΘ: «Η ατιμωρησία των υπευθύνων για αυτό το τεράστιο έγκλημα προκαλεί σε εμένα ως Γερμανό ντροπή. Η πράξη της ΙΚΘ να τιμήσει τη μνήμη των νεκρών με μια σύμπραξη δύο σημαντικών φορέων της πόλης (ΚΟΘ και Μέγαρο) ενέχει ισχυρό συμβολισμό, ενώ και η ίδια η εκδήλωση δεν θα είναι μια απλή συναυλία αλλά ένα ύψιστο πολιτιστικό γεγονός».
Πληροφορίες:
Κτίριο Μ1, Φουαγιέ
Έως 23 Φεβρουαρίου 2018
Δευτέρα – Σάββατο 10:00-18:00
Είσοδος ελεύθερη
